Ҳар гуноҳӣ , ки одамии ъмдо ба олам ме кунад

Эҳтиёҷаст : он ки асбобаш фароҳам ме кунад

Варна , кӣ ъмдои гуноҳ , авлод одам мекунад ?

ё ки аз баҳри хатои худро мусаммам мекунад !

Эҳтиёҷаст : он ки зу табъи башар , Ром ме кунад

Шодии як соларо , як рӯза мотам мекунад !

Эҳтиёҷаст : он ки қадари одамӣ кам мекунад !

Дар бар номард , пушти мардро хам мекунад !

Аз идораи ронда : марди бахти бргрдидаҳ эй !

Сақфи хона аз фишори барфу гули хобидае !

Зан дар он , аз ҳавли ҷони худ , ҷанини зоидае !

Наъши даҳ солаи писар , дар дасти сармои дидае !

Аз падари даври вази нон нохӯрдаам бишнидае !

Рафт дуздии хонаи як мамлакати дзидаҳ Эй

Шуд зи роҳи боми боло , бо тани ларзида Эй

АўФтод аз бом ва , шуд наъши зи ҳам пошидае !

Бе бизоъати духтарӣ , алломаи аҳди ҷадид

Дошт бар васли ҷавони сарви болои умед

Лек чун бечора , зар , дар кӣсааш бади нопадид

Оқибати ҳизуми фуруши пери сар то пои палид

Каз зуғоли кандаи доим дам задӣ , вази чӯби бед

Аз миёни дакка , кӣсаи кӣса , зар берун кашид

Модарашро диду духтарро , ба зӯри зари харид

Эҳтиёҷ омехт бо мӯии сияҳ , риши сифед

Мардакии перу палиду аҳмақу маълулу ланг

Ҳеҷ нофаҳмидау номўхтаҳи ғайр аз ҷФнг

Рӯй Тахтӣ бо зании зебоӣ дар қасрии қашанг

Орамида чун ки дорад сиккаи санги зарди ранг

Ман ҷавони шоири маърӯф аз чин то фаранг

Доимо бояд миёни кӯчаҳои пасту танг !

Субҳ бигзорам қадам то шом бурдорам шлнг

Чун надорам санг сикка нест боди ин сиккаи санг !