Бо ғамати созам ки рӯзии ғмгсори ман шӯй

Ҳамдами ҷону дили умедвори ман шӯй

ӣнҳамаи ҷавру ҷафо каз хашму нозат май кашам

Сабр дорам дар вафо то шармсори ман шӯй

Чун накардӣ ёрии ман бахти ҳам ёрӣ накард

Бахти ёр ман шавад вақте ки ёри ман шӯй

Ҳар шаб эй гул май кашам аз синаи сад хори ҷафо

Бар умеди онкии фардои нави баҳори ман шӯй

Сӯратии дорӣ ки аз як ҷилваи сад дил май барӣ

Оҳ агар рӯзии бад-ӣни сӯрати ду чори ман шӯй

эй басои шабҳо ки ҳамчун шамъ бояд зинда дошт

То чароғи дидаи шаби зиндаи дори ман шӯй

Бас кун ин зории фиғонӣ то кӣ аз доғи фироқ

Гиря омӯз ду чашми ашкбори ман шӯй