Ман ки афсурдаи терм аз нафас мурғ хамӯш

Кӣ расад дар чамани ҳасани туами лофи хурӯш

Ҷонгар аз баҳр нисорат нафаристам чаҳ кунам

Гули муфлис чаҳ кунад гар нашавад ътрФрўш

Чаҳ биҳишти сети муҳаббат ки дарав ме гирданд

Гиряи захми ману хандаи гули дӯш ба дӯш

Шавқ бингар ки чу номаш ба забонам ояд

Нигаҳ аз дидаи саросемаи дӯд то дар гӯш

Теғи нозии магари эҳроми дилами баста ки боз

Захмҳо ҳар нафас аз шавқ гушойанд оғӯш

Неши мижгони ту чун чашм ту шӯхаст мабод

Чашм захмӣ расаду бишиканади андари раги ҳуш

Ҳиммат дида баландаст фасеҳии тани зан

Назариро ба тамошои ду олам мафруш