Ҳиҷри ту ҷузви аввал девон меҳнатаст

Венаи чокҳои синаи гул боғ фурқатаст

Ғамҳои мурда дар дили мо зинда кард ҳиҷр

Гуё шаби фироқи ту рӯз қиёматаст

Дерӣаст ки назораи мо парда нишин аст

Бедӯст дар иқлӣми вафои расм чунин аст