эй Сайидӣ ки нури сиёдати з рӯй ту

Рахшади чунон ки аз ттқи субҳи офтоб

Тифлони шӯхи табъи маъонии зи хотират

Урён чу сӯй сафҳа шитобанд бе ҳиҷоб

Номӯси дудмони сухан чун ки калаки тест

Бофад ба рӯишони зи нафаси анбарин ниқоб

Лафзӣ ки файзи табъи ту маънӣ дарав нарехт

Назд хиради шикастаи суфолии сет бе шароб

Тбхолаҳ ҷӯшад аз лаби нозуки дилони фикр

Дар аҳди тугар аз қадаҳ гул хуранд об

Эксирии замират аз эксири фикри сохт

Хуршед аз саҳифа ва аз дӯдаи зари ноб

Табъам ки гоҳи нағмаи таррорӣ ба базми фикр

Шармандатар зи тор гусастааст дар боб

Дорад шикастатар зи дили ман нўоикӣ

Гар худ ҳама хатост ба гӯшт буд савоб

Равшани дили ту каш ба ҳазор обу тоби сохт

Меъмор « кун » зи хишту гули субҳу офтоб

Гӯйанд тира шуд зи дами дӯди машрабам

зи он гӯнаи коФтоби зи густохии саҳоб

Инкор худ намекунам аммо зи ҳазратат

Дорам сўолкии зи карам лутф кун ҷавоб

Ту худ ҳамон шигарфи баҳорӣ ки хӯни хушк

Дар доғи лола аз нам хилқат шавад гулоб

Ман ҳам на зулфи дилбар ва на шоҳиди ғамам

Каз ман ба ҳарзаи хона дилҳо шавад хароб

Пас ман чаро ба ҳарзаи гушойами забони хеш

Бо ташнагон низо кунам бар сари сароб

эй хуши матоътар дилат аз корвони Миср

Дигари марез дар қадаҳи шикваи заҳри ноб

Худ заҳр гуфтаму зи муҳаббат хаҷал шудам

Шаҳдаст дар мазоқи шаҳиди вафои итоб

Чун шонаи сад забон шудаам то қисм хӯрам

Аммо ба зулфи дӯст на бо ояту китоб

Каз ман бғири меҳру вафои ҳеҷ сар назд

Шарманда нестам зи муҳаббат ба ҳеҷ боб

Моно ки дар дили ту гузаштам ки тира шуд

Он бӯсаи гоҳи раҳмати азин ояти азоб

Вари зонкаҳи узрҳои миннат дилпазир нест

Хатм сухан кунам ба яке ҳарфи азин китоб

Ман ҷоҳилами з ҷаҳл нахезад биҷузи хато

Ту оқилии зи ақли нзибди магари савоб