Пои дил то ба раҳи ишқи ту фарсӯда нашуд

Аз тараддуди нафасӣ дар барам осӯда нашуд

То гули соғар май лаб ба шукри хандаи кушод

Булбули шишаи зи шевани дамӣ осӯда нашуд

То ба савдои ту моро тамаъ хом афтод

Чаҳ зиён буд ки бар бӯда ва нобӯда нашуд !

Кас надидем ки дар дом фиребӣ нафитод

Домани ҳиммати мо буд ки олӯда нашуд

Ин чаҳ ҳоласт ки аз ҳоли накӯёни файёз

Ҳеҷ чизе ба ҷуз аз ҳасратам афзӯда нашуд !