Ба кӯии ишқ дар перии чунон аз пои афтодам

Ки то рӯзи қиёмат брнхўоҳд хост фарёдам

Чу ман бе ҳосилии охир ба ком ишқ ме ояд

Набӯдӣ ишқ , аз баҳр чаҳ мекарданд эҷодам

Ҳавасро поя бар комаст зон сустаст девораш

Чу ишқами пай ба нокомӣаст зон сахтаст бунёдам

Назокатпарвар оғӯши лутфам , офтоби ман

Ба як тобиши тавон чун шабнам гул дод бар бодам

зи гумномии биринҷамгар вафои пар май баради номам

Ба биқдрӣ бинозамгар ҷафо кам мекунад ёдам

Ғубори ҷабҳа сое нест рухсори ниёзам ро

Бойени лаби тишнагиҳо нозпрўрдсти шамшодам

Мурӣди ишқу пери ақл агар бошам аҷаб набӯд

Ки хоки роҳи астршоду обрӯии иршодам

Нишон нододан комаст мақбулони ин дар ро

Чаҳ гӯям шукри ин толеъ ки нашуниданд фарёдам

Муродоти ду оламро ду олами шукр май бояд

Ба шукри ноМуродӣ мухтасар карданд авродам

Вафо хосиятӣ дорад ки бехоҳиш ниёзорад

Наранҷам нозанини ман агар кам медиҳӣ додам

Ба ҳосили доман афшодани ръўнти бор май орад

Ба ҷурми инки чун гулбуни ним , чун сарви озодам

Ба шукри тираи бахтигар забон фарсоедам шояд

зи бахти тираи он холам ки бар рухсори эҷодам

Шиква ҳасан мегуяд ки Фарҳодаст парвизам

Ғурур ишқ мегуяд ки парвизаст Фарҳодам

Қабули ишқро нозам ки аз мушкили писандӣ ҳо

з ёФ ояд ҷёди ақли пеши табъи вқодм

Ба муштии дайну дил шояд марои ҳам дастрас бошад

Вале ин хона ободон намехоҳанд ободам

Дил аз майли табоиъ ваҳшат андешасту дониста

Ба улфат мефиребанд ошнорўёни аздодм

Шабами файёз дар руъё ба фикри ин ғазали афканд

Рӯонаши шоди бодои онкии перам буду устодам