Ориф худоӣ дид дар асном ва ҳол кард

Зоҳид зҳқ бибаст ду чашм ва ҷидол кард

Бо зоҳидии хоми нҷўшнди орифон

Онкии ин хаёли пухти хаёл маҳол кард

Зоҳид бирав ки нест маро бо касе низо

Донои боҳилли арбада кӣ қил ва қол кард

Ҳар кӯ накард ҳол чаҳ донад ки ҳол чист

Онкаси шинохти ҳол ки худ дид ва ҳол кард

Ҳақи байн зхўиш рафт чу ма талъатӣ бидид

Аз зўолҷмоли рӯи басӯи зулҷалол кард

Орифи зрўии хуб ба бинад худоӣ ро

Бо чашми ғайраташ чу назар дар ҷибол кард

Гуҳ дар самоу арзу гуҳии хилқати ҷамил

Дар ҳар назари мулоҳизаи он ҷамол кард

Муштоқи бихўдии назари ши сӯй ҷом нест

Ҷом ар надоди даст май андар суфол кард

Воъиз чаҳ гуфт дидани хубон ҳалол нест

Гуфтам турои ҳароми марои ҳақ ҳалол кард

Носеҳ чаҳ гуфт рӯй накӯ уфт диласт

Аз содаи лавҳи байн ки марои худ хаёл кард

Гуфтӣ ки ботиласт кадомину ҳақи кадом

Ҳақ равшанасту ботили онкии ин суол кард

Дунёсти ботилу назар ҳар ки сӯй ӯст

Вонкс ки баҳри сими визраши қил ва қол кард

Аз хок барграфт ва дигар сӯии хок бар д

Ин сад ҳазор шӯии чҳо бо бъол кард

Аз по фиканда нахли ҷавонони сару қад

Бо халқи байн чаҳ шӯъбадаи ин пер зол кард

Ҷой ту нест бикун дили азин ҷаҳон

Ссёри сарварӣ чу туро поймол кард