Дарахти меҳри аҳли албити нури дил ба бори орад
Ниҳоли буғзи эшон ранҷҳои бе шумори орад
Машав ғофили зи ҷоҳи сарварии вази рутбаи эшон
Ки дарди саркашии охир аз ин мастии хумори орад
Ба ҷои соҳиби кавсар , қасими ҷинат ва нор аст
На он каз ор бигурезад хилоиқро ба нори орад
Эмоми ҳодии моро ки бо некон назар дорад
Худоё дар дил андозаш ки бар мо ҳам гузори орад
Баҳори мо лақоӣ ӯст варна ин чаман ҳар сол
Чу насрини сад гули раъно ва чун сӯсани ҳазор орад
Чу ӯ ҳаргиз набӯдаст ва нахоҳад буд имомии файз
Фалак ҳарчанд гардад ҷумъау лайл ва наҳор орад