Шабӣ ки дил ба барам ёди зулф дилбар кард

Димоғи ҷони маро то саҳар муаттар кард

Хаёли донаи холи маии асирами сохт

Ки сайди мурғи дил аз ҷаъди дом густар кард

Шаҳиди ханҷари мижгони шоҳидӣ шуда ам

Ки зиндаи куштаи худро ба захм дигар кард

Махӯр фиреби нигоҳаш агар мусулмонӣ

Ки ҳар чаҳ кард ба ман он ду чашм кофар кард

Ба ҷон расидаам аз дасти содаи лавҳии дил

Ки ёри ваъдаи хилофи он чаҳ гуфт бовар кард

Суроғӣ аз дил гум гашта дӯш ме кардам

Ишоратӣ ба хами турра мънбр кард

Яке зи ҳасрат рӯй ту чок бар дил зад

Яке зи домани кӯии ту хок бар сар кард

Яке зи ёди қадати саргузашт тӯбо гуфт

Яке зи шавқи лабати гуфтугӯӣ кавсар кард

Яке рухи ту шабоҳат ба моҳ тобон дод

Яке даҳони ту нисбат ба танг шукр кард

Яке зи хати хушати хонаро муаттари сохт

Яке зи моҳи рахти дидаро мунаввар кард

Гирифт зулфи сияҳ то рухи туро гуфтам

Ғуломи зангии шаҳи рӯмро мусаххар кард

Сутӯда хусрав бахшанда Носириддини шоҳ

Ки қатраро кафи ҷўдши муҳӣт гавҳар кард

Шҳо санои ту дар даст қудсён афтод

Ки ҳар чаҳ банда навиштам фиришта аз бар кард

Фурӯғи табъ фурӯғӣ гирифт олам ро

Ки мадҳи зоти туро офтоб дафтар кард