эй хати туро доираи ҳасани мусаллам

Ваии нури рахти бардаи дил аз нири аъзам

Ҳам хираи зи анвори рахти Мӯсои умрон

Ҳам зинда ба анфоси хушати исои Марям

Ҳам манзари зебои ту Меҳрӣаст мунаввар

Ҳам пайкари матбӯъи ту рӯҳӣаст муҷассам

Ҳам фитна мардум шудӣ аз наргиси пари фан

Ҳам уқда ба дилҳо задӣ аз сунбули пари хам

Ҳам костаи дарди ту фориғ на мудово

Ҳам сӯхтаи доғи ту осӯдаи зи марҳам

Афрохтӣ аз қомати худ рояти хӯбӣ

Овехтӣ аз турраи худ . . . парчам

Бе роиҳаи сунбули мишкӣни ту ҳаргиз

Хуш бӯ нашавад маҷмаъи арвоҳи макрам

Ҳар кас ки зи кайфияти чашми ту хабар шуд

Аз худ хабараш нест на аз Киев ва на аз кам

Ту қиблаи ушшоқи рахти каъбаи мақсӯд

Ваон холу занхдони ЊАЉАРУЛАСВАДу замзам

Гар тоқи ду абрӯии ту манзур набӯдӣ

Масҷуд млоик нашудӣ қолаби одам

Зон карда дилашро ба ту таслими фурӯғӣ

Зеро ки ба хӯбии туе имрӯзи мусаллам