Сар аз каманд напечам агар ту сайёдӣ

Рух аз ҳалок нтобам агар ту ҷаллодӣ

Накарда чораи макри ту ҳеҷ макорӣ

Набарда панҷа шед ту ҳеҷ шайёдӣ

Гуҳ аз слосли Лайлии каманди маҷнӯнӣ

Гуҳ аз шамоили ширини балои Фарҳодӣ

Ба тарафи боми қадам на ки шарми хуршедӣ

Ба саҳни боғ гузар кун ки рашки шамшодӣ

На гиря дод маро бе рухи ту таскинӣ

На нола кард маро дар ғами ту имдодӣ

На дод шайх шунидӣ , на номаи роҳиб

Фиғон ки гӯши надодӣ ба ҳеҷ фарёдӣ

зи нотавонии мо кӣ хабар туоне шуд

Ки дар каманди қавии панҷа Эй науфтодӣ

Аз он ба банди ту озодагон гирифторанд

Ки ғайрати маи тобону сарви озодӣ

зи зулфу чашми ту маълум ме тавон кардан

Ки офати башару фитнаи парии зодӣ

зи сайли гиряи мо суст шуд асоси ду кун

Ту эй баннои муҳаббат чаҳ сахти бунёдӣ

Фурӯғии он маи тобони магари мурод ту дод

Ки дод сӯрату маънӣ ба шоирӣ додӣ