Боз шуд ғолияи сои атри насими саҳарӣ

Кард дар саҳни чамани шоҳиди гули пардаи дарӣ

Нолаи мурғи саҳар май шинавами бози магар

Пардаи афканди баҳор аз рухи гули барги трӣ

Савти булбули сабаби ҷилва гул шуд дар боғ

Бар мисолӣ ки ғзоим кунад эҳзори парӣ

Май расониди зарари дидаи мукофоти амал

Нараседаст касеро зарар аз бе зарарӣ

Хонаи сохт ҳавои баҳри тўтни зи ҳубоб

Дар чаман бар лаби ҷӯ то расад аз дрбдрӣ

Жоларо бош ки дорад сари вайронии он

Сахт рӯйаст ки май боради азуи бдгҳрӣ

Об агар ҳабс ҳаво кард бзндони ҳубоб

Сабаби он буд ки мекард ҳавои пардаи дарӣ

Дар чунин фасл ки гули парда брхсор кашид

Ҳаст қатъи назар аз сайри чаман бе басарӣ

Вой бар ман ки надорам хабар аз сабзау гул

Мондаам мӯътакифи зовия бе хабарӣ

Чанд чун ғунчаи кашами бгрибону зи ғам

Бигузаронам ҳамаи авқот ба хунини ҷгарӣ

Ба аз он нест ки худро бирасонам чу сабо

Брёҳин ки баҳораш з хазонаст трӣ

Равзаи базми карӣмӣ ки бтўФиқи ҳунар

Ҳаст хари ҳамаи фирқаи навъи башарӣ

Он зкии табъ ки дар маърази биноӣӣ ӯ

Ҳама аҳком бадеҳӣаст фунуни назарӣ

Малики ойини фалаки мартабаи абдураҳмон

Ки назираш натавон ёфт бсоҳби назарӣ

эй шудаи пеши камоли ҳунарат дар ҳамаи фан

Ҳамаи аҳли ҳунари мӯътариф бе ҳунарӣ

Ҳаст ин бар ҳамаи равшан ки надидаст фалак

Офтобӣ чу ту дар арсаи даври қамарӣ

Тоъатами баради санои ту аҷаб нест агар

Ёфт дар таии каломами сифати мухтасарӣ

Чун шудам озими даргоҳи ту он тоъат ро

Фарз шуд қаср кунам ҳамчуи намози сафарӣ

Срўро дошт фузулии ҳаваси тўФ дарат

Шукруллоҳ ки қазо кард бова роҳи барӣ

Ҳаст умед ки то ҳашари ниҳоли қаламат

Муттасил дар чаман лутф кунад борварӣ

Ту зи ҳақи файзи барии мо зи ту то дар олам

Асари файзи расонӣ буду файзи барӣ