Ҷлъти Фдок : рафтӣ ту ва рафт зиндагонии афсӯс .

Айёми нўоки лотсли Киеви мзт , валлоҳи мзби босӯъи алаҳвол

Ин замонаи ғаддори мо пар беинсоф ва бемурувватаст , магари маҳҷӯрӣ аз ҳам рикобии чокарони шумо барои ман бас набӯд ки дар он ҳангоми ҳаракати он таври шӯъбада бозӣ карду хотири муборакро таврии озурдаи сохт ки ҳар каси ҷузи ман буд озурдаи миФрмўдид ; аммо ман нукариро бойен шарт накардаам ки ҳамаи вақти азизу гиромӣ ва муҳтарам бошаму бқўли зани оқои наврӯзи токаши бкшмш шудааст бтрўиҷи қиёми бархӯрди мъбси вмхр нтм биншинам ва

Хайр , астағфируллоҳ аз оқо саҳласт аз нукари ҳам гилаи нмикнм .

Ҳамин нзрки нмидонид чаҳ ғурурии бмни миФрўшд ва чаҳ итобӣ бмн мекунад , бнмк бо маҳаки волои чандин соласт шиква ӯро ба ҳеҷ кас накардаам ва ӯ то як хӯрдаи дӯд дар пои дег бчшмш меравад чаҳ шикваҳо ки нмикнд ? фикр дигар бикун аз баҳри дили озории ман . Коши дастраси бхдмти шмодоштму рӯзии ҳазор бор аз замонаи нобакори он таври зарби михўрдм аз ҳазор қанду шукри ширинтар буд ; бо ту маро сӯхтани андари азоб , яъне худ маро бисӯзанд на , алъёзи биллоҳи таври дигар , ин ҷои нияти ман ҳисобаст на шайх , Фдтки нафасӣ .

Оқои ҳусайни қулии ин бор бо ман бегонагӣ фармуд , харҷи худаш ва ё Бушро бмну алии Муҳамад риоят кард , инҳо аз мақулаи иваз ахбораст ва бар фарз ки гила маҳсӯб кунанд , воқеан аз санг ва рӯй нестам ки ҳеҷ ?илам дар ман асар накунад гӯшту пӯсту устихонам , он қадари тоқат дар абнои башари ту кӯ аз ҳусайнқулии ҳам гила накунам охир то кӣ ҳавсилаи бикунам ?

Бародари қозиро ҳар чаҳ хостами зуд равона кунам розӣ нашуд охир гуё хизмати қозӣ Ҳамадон рафт , шаби охир ки хизматаш расидам гуфтам : ё Абулфазли лотнми дигари пои худаш ; аммо ин охирҳо аҷаби шоирӣ шуда буд хуб мегуфт , оташи миўзд , қиёмат мекард . Шумо дар ин боб хуш толеъед ; аз шукри худо ғофил набояд буд хилофи ман ки басари шумо ҳар вақти хизмати расидами гуфтугӯии чашмаи қассобону ҷилавади маҷоли надод ки чашмии вокнд , дурӯғ гуфтаанд ки : равон ташна биёсоед аз канори Фурот . Банда бар лаби нил ва Ҷайҳун будаму ташнаи баргаштам .

Омадем бар сари дҳхўорқон , то бигуфтанд аз Самарқанд чу қанд , ҳазор тӯмонро таврӣ ки манзури назари саркор буд дар ҳошия коғазҳо навиштам , рақами Кирмоншоҳро ҳамон аз турбат арз кардем ва ҳам чунин ивази чодару саропардау ивази момқон ки ҳама назд оқоҳсин қулӣаст коши ман ҳам назд оқоҳсин қулӣ будам ФоФўзи Фўзои ъзимо , шумоу худои хизмати шоҳзода ки ман нмирсм ҳар вақт шумо бирӯяд муҳассилии Фрмоӣиди боғу боғчаашро бениҳол нагузоред лои тёсўои ман рӯҳи аллоҳи орзӯ аз перони ҳам чандон айб нест , ҳазор умед дар дил дорам , навмед аз боз омадан ба он хонау хизмат расӣдан шоҳзода нестам , шояд ки чарх давр кунад бар муроди мо . Олами бик қарор намондааст .

Бобии анату уммӣ : аз гузориши дорулхилофаи ҳамаи чизро навиштед магари шоҳзодаи содот ки исмии азу дар таҳрирот саркор надидаму ҳоли он ки ҳамон рӯзҳо кашмакаш ӯ вмлк бӯдау бшоҳншоаҳи расида , ман фиристода будам чун шавҳараш аз остонаи эмоми даври нмишўд , худаш ҳам ин ҷо бияёд , ӯ қилу қоли харҷи Маккау қарз собиқ дошта . Тҳрон бӯдан ӯ охири моя марорат хоҳад шуд . Худо осон кунад душвори моро ,у бархӯрдор дорин кунад шоҳзодаи худамонро . Ҳамон дуои ман дар пои марқади мутаҳҳари ани шоаллоҳ мустаҷоб шавад басаст . Дуои шумо дар боби Суҳроби хон мустаҷоб шуду Киеви мустаҷоби фии алўоқъ аз ҳазизи хоки боўҷи афлокаши расонид .

АсФи аддавларо ҳам дуруст дида будед дили сӯзу ғами хори ҳазрат воло ӯсту ҷуз ӯ нест . Аммо чун ман аз сесад харвори ҷӯу гандум хостааст аз лутфу аноятҳои шумо даври нмидонм ки асҳқро маъмури Фрмоӣид аз мушаррафу ятем ҳо бигирад ва бидиҳаду наввоби амирзодаҳи домати шавката дар боби моли боргири музоиқаи нФрмоинд . Аммо то хумсаи умедворами бФзли худо ки ғалларо одамҳои ман астағфируллоҳи харҳои ман харҷ накарда бошанд , хизмат агар доред ё надоред дахлии бпрўонаҳ нигорӣ надорад . вассалом