Аиҷомаҳи куҳнаи тору пудат шудаи суст

То чанд кунам пораи ?ут аз васлаи дуруст

Он рафт ки ҷӯям зи ту ман баъди сабот

Даст аз ту бсобўни рқӣ бояд шаст