Охир , эй шӯхи ҷаҳон , ишвагарӣ бо мо чанд ?

Мо бсўдоӣ ту мардем , худоро мапаснд

Дар ғамати хастаи дилон ғарқа хӯнанд мудом

Нафасии барсарашони о ва бибин дар чаҳ дманд ?

Он дил аз васваса ҳар ду ҷаҳон озодаст

Ки бзнҷири сари зулфи ту афтода бабанд

Ор дорем зи шоҳии бҳўои ту , бибин

Ки гадоёни сари кӯии ту чун муҳташаманд

Рӯй чун моҳи ту хоҳем , зиҳии толеъи саъд !

Қад чун сарв ту ҷӯйем , зиҳии бахти баланд !

Бар асирони сари кӯии ғамат чун гузарӣ

Назарӣ кун зи сари зулф , ки аҳли назаранд

Гуфтам : аз хеш буридам , бтўпиўнд шудам

Гуфт : аҳсанту зиҳии қосими некӯи пайванд !