Бояд ки агар дар саҳро буд аз чашми халқ давр шавад ва агар тавонад дар пас деворӣ шаваду урати пеш аз нишастан бараҳна накунад ва рӯй сӯии офтоб ва моҳ накунаду қибларо пас пушт накунад ва рӯй Фроқблаҳ накунад магар дар банноӣ бошад ки он раво буд , влкни аўлитри он буд ки қибла бар чапу рост буд ва ҷое ки мардумони онҷо гирд оянд ҳдс накунад ва дар оби истода бўл накунад ва дар зери дарахти миваи дор ҳдс накунад ва дар ҳеҷ сӯрохи ҳдс ва бўл накунад ва дар замини сахт ва дар баробари бод бўл накунад то бшнҷ ба ваии бознёид ва бар пои истода бўл накунад ало ба узрӣ , ва дар нишастани эътимод бар пой чап кунад ва ҷое ки онҷои вузӯ ва ғусл кунанд , бўл накунад чун дар таҳорат ҷой шавад пои чап дар пеш наад ва чун берун ояд пои рост , ва ҳеҷ чиз ки номи худои таъолӣ бар ваии набишта буд бо худ надораду сари бараҳна ба қазоӣ ҳоҷат нашавад ва чун дар шавад бигӯед , « аъўзболлаҳи ман алрҷси алнҷси алхбиси алмхбс , ман алшитони алрҷим » ва чун берун ояд бигӯед , « алҳмдллаҳи алзии азҳби ании мо иўзинӣу абқии алии мо инФънӣ » .