Бояд ки се кулӯх ё се санг рост карда бошад пеш аз қазои ҳоҷат , чун фориғ шавад ба даст чап бигирад ва бар ҷое наад ки палид набошад , онгоҳ меронад то ба мавзеи наҷосат ва онҷо мегирданд ва наҷосат мерибоед чунон ки фаротари набарди наҷосатро , ин чунин се санг ба кор дорад ва агар пок нашавад ду дигар ба кор дорад то тоқ буд онгоҳи сангии бузургтар ба даст рост бигираду қзиб ба даст чап бигирад ва бар он санг фароз оварад се бор ё ба деворӣ фароз оварад ба се ҷойу даст чап ҷанбанд на дасти рост ;у агрбдин қаноат кунад кифоят кунад , лекини аўлитри он буд ки ҷамъ кунад миёни обу санг ва чун об ба кор хоҳад дошт аз ин ҷой бархезаду ҷой дигар шавад ки об бар ваии нбшнҷд ва ба дасти рости об май резад ва ба дасти чап май молад ба кафи даст , чунон ки бидонад ки ҳеҷ асар намонад чун донист ки об бисёр наризад ва неру накунад то об ба ботин расад , валикин ба вақти астнҷои хештани сусти фурӯгузорад ва ҳарчӣ бад-ӣни миқдори об ба вай нарасад он аз ботинасту онрои ҳукм наҷосат нест то васвасаро ба худ роҳи надиҳад ва ҳамчунин дар астброи се бори даст ба зери қзиб фурӯ оварад ва се бор биафшонад ва се гом фаро равад ва се бор тнҳнҳ кунаду басяш аз ин хештанро ранҷа надорад ки васвос ба вай роҳ ёбад агар ин карда бошад ва ҳар замон май пиндорад ки аз астнҷотарӣ падед омад , об бар азори пои резад то гуяд аз онасту расӯл ( с ) бад-ӣн фармӯдааст барои васвосро .

Ва чун аз астнҷо фориғ шавад , даст ба девори дрмолд ё бар замин , онгоҳ бишӯяд то ҳеҷ ба вай намонад ва бигӯед дар вақти астнҷо , « аллоҳами тҳри қалбии ман алнФоқ - ҳсни фараҷии ман алФўоҳш » .