Бидон ки рӯза рукнӣаст аз арқони мусулмонӣу расӯл ( с ) гуфт ки худоӣ таъолӣ мегуяд , « ҳар некуиро ба даҳ мукофот кунанд , магари рӯза ки он манаст хосу ҷазои он ман даҳум »у худоӣ таъолӣ гуфт , « анмои иўФии алсобрўни аҷрҳми бғири ҳисоби музди касоне ки сабр кунанд аз шаҳвати худ , дар ҳеҷ ҳисоб наёяд , балки аз ҳади берун буд ва гуфт расӯл ( с ) сабри як нима имонасту рӯзаи як нима сабраст » ва гуфт ( с ) « буии даҳани рӯзаи дор , наздики худои таъолӣ , аз буии машк хуштараст » худоӣ таъолӣ гуяд , « бандаи ман аз таому шароб барои ман даст боз дошта хос , ҷазоӣ ӯ ман тавонам дод » ва гуфт ( с ) « хоби рӯзаи дор ибодатаст » ва гуфт , ( с ) « чун моҳи рамазони даройад , дарҳои биҳишт бигушоӣанд ва дарҳои дӯзах бабанданду шаётинро дар банд кунанду мунодӣ овоз диҳад ки ё толиби хайри биё ки вақт туаст , ва ё ҷӯянда шар боист ки на ҷой туаст » ва аз азимӣ фазл ӯст ки ин ибодатро ба худ нисбат дод ва гуфт , « алсўми илоу анои аҷзӣ ба » агарчӣ ҳамаи ибодот ӯ рост , чунон ки каъбаро хона худ хонд ва агарчӣ ҳамаи олам малик ӯст .

Ва рӯзаро ду хосиятаст ки бидон мустаҳаққи ин нисбатаст яке он ки ҳақиқат ӯ нохӯрданаст ва он ботин буд ва аз чашми халқ пӯшида бошаду риёро бадв роҳ набӯд ,у дигари он ки душмани худои таъолӣ Иблисасту сипоҳ ӯ шаҳавотасту рӯзаи лашкар ӯ бишиканад ки ҳақиқати рӯзаи тарк шаҳавотаст ва барои ин гуфт расӯл ( с ) ки шайтон дар даруни одамӣ равонаст чун хӯн дар тани роҳи гузари вай бар вай танг кунед ба гуруснагӣу Оишаро гуфт , « аз кӯфтан дар биҳишти ҳеҷ мёсоӣ » гуфт , « ба чаҳ » гуфт , « ба гуруснагӣ » ва низ гуфт : « алсўми алҷнаҳи рӯза сипарӣаст » ва гуфт ( с ) , боби ҳамаи ибодот рӯзааст » ва ин ҳама барои онаст ки монеъ аз ҳамаи ибодот шаҳавотасту мадади шаҳавот сирӣасту гуруснагии шаҳавотро бикашад .