Расӯл ( с ) гуфт , « ҳаркии маро ба хоб бинад маро бинад ки шайтон бар сӯрати ман натавонад омадан » . Ва умри разии аллоҳи анҳу расӯл ( с )ро ба хоб дид сар бар ваии гарон . Умр гуфт , « чаҳ бӯдааст ? » гуфт , « натавонӣ ки дар рӯзаи аҳли хештанро бӯсаи диҳӣ » . Ҳаргиз низ умр он накард ҳарчанд ки ин ҳаром нест влкн нокардани аўлитр . Ва бо садиқони чунин дақоиқ мсомҳт накунанд агарчӣ бо дигарон кунанд .

Аббос мегуяд маро бо умри дӯстӣ буд хостам ки пас марги вайро ба хоби байнами пас аз як соли вайро дайми чашм май стрд . Гуфт , « акнӯн фориғ шудаму кор дар хатар буд агар на он будӣ ки худои Карим буд » . Ва аббос мегуяд , « Абулаҳабро ба хоб дидам дар оташ май сӯхт . Гуфтам : чигунае ? гуфт : ҳамеша дар азобам , магари шаби душанбе ки расӯл ( с ) шаби душанбеи бзоднди маро бишорат доданд аз шодии бандае озод кардам . Ба савоби он шаби душанбеи азоб аз ман барграфтанд » .

Ва умри бен абдулазиз гуяд , « расӯл ( с )ро ба хоб дидам бо Абубакр ва умр нишаста чун бо эшон бинишастам ногаҳони алии алайҳ ассалом даромаду Муъовияро биовараданд ва дар хона фиристодад ва дар бибастанд дар вақти алӣ берун омад ва гуфт , « қзии илоу раби алкъбаҳ , яъне ки ҳақ маро ниҳоданд » . Пас ба зӯдии Муъовия берун омад ва гуфт , « ғФрлӣу раби алкъбаҳ , маро низ афв карданду бёмрзиднд » .

Ибни аббоси як роҳ аз хоб даромад , пеш аз он ки ҳусайн ( ъ )ро бикуштанд ва гуфт , « анои ллаҳу анои илайҳи роҷъўн » . Гуфтанд , « чаҳ афтод ? » гуфт , « ҳусайнро киштанд » , гуфтанд , « чаро ? » гуфт , « расӯл ( с )ро дидам ва бо ваии кӯзае обгинаи пар аз хӯн гуфт бинӣ ки уммати ман пас аз ман чаҳ карданд ? фарзандами ҳусайнро бикуштанд ва ин хӯни вайу асҳоб вайаст ба тазаллуми пеши худоӣ барам » . Пас аз бист ва чаҳор рӯз хабар омад ки ҳусайнро бикуштанд . Ва садиқро ба хоби диданди вайро гуфтанд , « ту ҳамеша ишорат ба забон ҳаме кардӣ ва мегуфтӣ ки ин корҳо дар пеши ман ниҳодааст » . Гуфт , « оре . Лои илоҳи алои аллоҳ ки бигуфтам биҳишт дар пеш ман биниҳоданд » .

Ва Юсуфи ибни алҳусайнро ба хоби диданд . Гуфтанд , « худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? » гуфт , « раҳмат кард » , гуфтанд , « ба чаҳ ? » гуфт , « бидон ки ҳаргизи ҷад ба ҳазл омехта накардам »у Мансури бен асмъил гуяд , « Абдуллоҳи бзозро ба хоб дидам . Гуфтам : худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт , « ҳргноаҳ ки бидон иқрор додам бёмрзиднд , магари як гуноҳи шарми доштам ки иқрори даҳум . Маро дар арақ бар пои бдоштнд то гӯшт рӯй ман ҳамаи биФтод . Гуфтанд : он чаҳ буд ? гуфт : як роҳ дар ғуломии нгридм некӯ омад маро , шарми доштам ки иқрори даҳум .

Ва Абуҷаъфар сидлонӣ гуяд ки расӯл ( с )ро ба хоб дидаму гуруҳеи даравишон яъне суфиён бо вай нишаста , ду Фриштаҳ аз осмон фурӯд омаданд яке таштӣ ва яке абриқӣ дошт расӯл ( с ) даст бишуст ва даравишон бишустанд пеш ман ниҳоданд то башуем яке гуфт , « вайро он марез ки вай аз эшон нест » гуфтам , « ё расӯли аллоҳ ! аз ту раво нест ки гуфтӣ ҳаркии қавмиро дӯст дорад бо эшон бошад , ва ман ин қавмро дӯст дорам » расӯл ( с ) гуфт , « об бирез ки вай аз эшонаст » . Маҷмаъро ба хоби диданд ва гуфтанд , « кор чун дидӣ ? » гуфт , хайри охирату дунёи зоҳидии ббрднд » .

Зроаҳи бен абии аўФиро ба хоб диданд гуфтанд , « аз аъмол чаҳ фозилтар ? » гуфт , « ризо ба ҳукми худои таъолӣу амли кӯтоҳ » . Ва язиди бен мзъўр гуяд ки аўзоъиро ба хоб дидам гуфтам , « марои хабари даҳ аз илмӣ ки беҳтараст то бидон тақарруб кунам » . Гуфт , « ҳеҷ дараҷаи беҳтар аз дараҷа уламо надидам ва аз он гузаштаи дараҷаи андўҳгнон » ин язиди мардии пер буд . Пас аз он ҳамеша мегиристӣ то фармон ёфт чашми торик шудаи ибн ъиинаҳ мегуяд , « бародарро ба хоб дидам . Гуфтам : худоӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт ҳар гуноҳ ки аз он истиғфор карда будам биёмурзед ва ҳарчӣ истиғфор накарда будам нёмрзид » . Збидаҳро ба хоб диданд гуфтанд ки худоӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт , « биёмурзед ва раҳмат кард » , гуфтанд , « бидон молҳо ки дароа Макка нафақа кардӣ ? » гуфт , « музди он бо худовандон шуд , маро ба нияти ман бёмрзиднд » .

Сафёни савриро ба хоб диданд гуфтанд ки худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт , « як қадам бар сироти ниҳодаму дигар дар биҳишт » . Аҳмади бен абӣ алҳўорӣ мегуяд , « заниро ба хоб дидам ки ба ҷамоли ваии ҳаргиз надида будам ва рӯй вай ҳамчун нур ҳаме тофт гуфтам : ин равшанӣ рӯй аз ту чист ? гуфт : ёддорӣ ки фалони шаби худоиро ёд кардӣ ва бигиристӣ ? гуфтам дорам гуфт : оби чашми ту дар рӯй хеш молидаам . Ин ҳамаи нур аз онаст » . Каттонӣ мегуяд , « ҷунайдро ба хоб дидам гуфтам : худоӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт : бар ман раҳмат кард , ва он ҳамаи ибороту ишорати боди бабрад ва ҳеҷ ҳосил наомад , магари он ду ракаати намоз ки ба шаб мекардам .

Збидаҳро ба хоби диданд . Гуфтанд , « худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? » гуфт , « бар ман раҳмат кард бад-ӣни чаҳор калима ки ҳаме гуфтам , лоолаҳи алооллаҳи аФнии баҳои умрӣ , лоолаҳи алооллаҳи адхли баҳои қабрӣ , лоолаҳи алооллаҳи ахлўбҳои вҳдии лоолаҳи алооллаҳи алқии баҳои рабӣ » . Башарро ба хоби диданд . Гуфтанд ки худои тъол бо ту чаҳ кард ? гуфт , « раҳмат кард » . Ва гуфт , « шарм надоштӣ аз ман ба он сахӣ аз ман тарсидӣ ? »у абӯи сулаймонро ба хоб диданд гуфтанд , « худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? » гуфт , « раҳмат карду марои ҳеҷ он зиён надошт ки ишорати ин қавм ба ман буд , яъне ангушт намо будам дар миёни аҳли дайн » .

Ва абӯи Саид хроз гуяд , « Иблисро ба хоб дидам , Асо барграфтам то вайро бизанам . Ҳотифӣ овоз дод ки вай аз Асо натарсад . Вай аз нурии тарсад ки дар дил бошад » . Мсўҳӣ гуяд , « Иблисро ба хоб дидам бараҳна . Гуфтам : шарми надорӣ аз мардумон ? гуфт : ӣнон мардум наянд . Агар мардум будандӣ чунон ки кӯдак бо ҷўз бозӣ кунад ман бо эшон бозӣ накунамӣ . Мардумон гуруҳе дигаранд ки марои зор ва назор бкрднд » . Ва ишорат ба суфиён кард .

Ва абӯи Саид хроз гуяд ба димишқ будам . Расӯл ( с )ро ба хоб дидам ки омаду такя бар Абубакр ва умр зад . Ва ман байтӣ мегуфтамӣу ангушт бар сина май здмӣ . Гуфт , « шари ин аз хайр бешаст » . Шблиро ба хоб диданд гуфтанд ки худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт , « ҳисоби танг бар ман фаро гирифт то навмед шудам . Чун навмидӣ бидид бар ман рҷмт кард » . Сафёни савриро ба хоби диданд . Гуфтанд ки худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт , « раҳмат кард » , гуфтанд , « ҳоли Абдуллоҳ муборак чист ? » гуфт , « вайро ҳар рӯзаи ду бор диҳанд то худои таъолиро бинад » .

Ва молики бен инсро ба хоби диданд . Гуфтанд , « худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? » гуфт , « раҳмат кард ба клмтӣ ки аз Усмон ъФон шунида будам ки бигуфтӣ чун ҷиноза бидидӣ , бигӯ субҳони алҳии алзии лои имўт » . Ва дар он шаб ки ҳасани басарӣ фармон ёфт ба хоби диданд ки дарҳои осмон кушода буданд ва Нидо мекарданд ки ҳасани худоиро бидид ва аз ваии хушнӯд буд . Ва ҷунайд , Иблисро ба хоб дид бараҳна . Гуфт , « шарми надорӣ аз мардумон ? » гуфт , « ин мардумон наанд . Мардумон ононанд ки дар масҷид шўнизиаҳанд ки марои зор ва назор карданд » . Гуфт , « бомдод ба масҷид шўнизиаҳ рафтам . Чун аз дар дар шудам эшонро дидам дар тафаккури сар ба зонуи ниҳода . Овоз доданд ки ғарра машав ба сухани он палиди малъун » .

Утбаи алғломи якеро аз ҳури биҳишт ба хоб дид бар сӯратии некӯ . Гуфт , « ё Утба ! бар ту ошиқам . Зинҳор то корӣ накунӣ ки ба ту нарасму маро аз ту боздорнд » . Гуфт , « дунёро се талоқ додаму гирд вай нигарадам то ба ту расм » . Абӯи Айюби саҷистонии ҷинозаи мардии муфсидро дид . Бар болоӣ шуд то бар вай намоз накунад . Он мурдаро ба хоби диданд . Гуфтанд , « худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? » гуфт , « раҳмат кард » ва гуфт , « АбуАйюбро бигӯӣ « луи антми тмлкўни хзоӣни раҳмаи рабии азои ломсктми хшиаҳи алнФоқ , яъне агар хзоини раҳмати худоӣ ба дасти ту будӣ аз бахилии ҳеҷ нафақа накардӣ » .

Ва он шаб ки Довӯди тоӣ фармон ёфт , яке ба хоб дид ки млоикаҳ исмон меомаданд ва май рафтанд . Гуфт , « ин чаҳ шабаст ? » гуфтанд , « имшаби Довӯди тоӣ фармон ёфтааст . Ва биҳиштҳо барои вай биёроста » . Ва абӯи Саид шҳом гуяд , « саҳли сълўкиро ба хоб дидам . Гуфтам , « ё хоҷаи эмом . Гуфт : хоҷагӣ даст бидор ки он ҳама рафт . Гуфтам : он ҳамаи корҳои ту ва кирдорҳои ту ба куҷо расед ? гуфт : ҳеҷ суд надошт магари ҷавоби он масоил ки перзанон май прсидндӣ » .

Рабиъи бен сулаймон гуяд , « шофииро ба хоб дидам . Гуфтам : худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт : маро бар курсии нишонд аз зару марворидтар бар ман ҳаме ифшоанд » . Ва шофиӣ гуяд , « марои кории сахт пеш омад . Дар он дармондам . Ба хоб дидам яке биёмад ва гуфт : ё Муҳамади бен Идрӣс бигӯӣ : « аллоҳами лои амлки лнФсии нъъоу лои зроу лои мўтоу лои ҳиўаҳ ва ло нашӯроу лои асттиъи ани охзи алои мо аътитнӣу лои атқии алои мо вқтнӣ , аллоҳами вФқнии лмои тҳбу трзии ман алқўлу алъамали фии ъоФиаҳ » , чун бархестам ин дуои бкрдми вақти чоштгоҳи он кор бар ман мнсҳл шуд , бояд ки ин дуо фаромӯш накунӣ , ва яке гуяд , « Утбаи алғломро ба хоб дидам . Гуфтам ки худои таъолӣ бо ту чаҳ кард ? гуфт : маро биёмурзед бидон дуо ки бар девори хонаи ту набиштааст » , чун бедор шудам нигоҳ кардам ба хати Утба алғлом дидам бар девори набишта : ё ҳодии алмзлин ва ё роҳми алмзнбин ва ё мқили ъсроти алғосрин , арҳми ъбдки зоолхтри алъзим ,у алмуслимӣни каллаами аҷмъину аҷълнои маъаи алоҳёءи алмрзқин , аллазӣнаи анъмти алайҳими ман алнабӣину алсдиқину алшҳдоءу алсолҳин . Омин ё раби Алъоламин .

Китоби кимиёии саодат хатм карда омаду умед чунонаст ки ҳарки дар ин китоб мтолът кунад мусаннифро фаромӯш накунад , вайро омурзиш хоҳад то агар саҳвӣу зллӣ ба гуфтор роҳ ёфта бошад ё такаллуфӣу риёе бо андешаи омехта шуда бошад ҳақи таъолии дргзорд ва аз савоби ин китоб бенасиб накунад ки ҳеҷ айбӣ беш аз ин набӯд ки касе халқро ба худо даъват кунад онгоҳ ба сабаби назар ба халқ аз ҳақ маҳҷӯб шавад ; наузи биллоҳи ман злк .

Фнқўли фии хотимаи алкитоб

Аллоҳами анои наузи бъФўки ани ъқобку наузи брзоки ани схтку наузи бки мнк , лои тҳсии алейк , анати комаи аснити алии нФску алҳмдллаҳи вҳдаҳ .