Бидон ки калиди маърифати худои ъзўҷли маърифати нафас хешаст ва барои ин гуфтаанд : « ман урф нафса Фқди урфи раба » ва низ барои инаст ки гуфт эзади субҳонау таъолӣ : « снриҳми аётнои фии алоФоқу фии анФсҳм ҳатто итбини ?лаами ана алҳақ » гуфт нишонҳои худ дар олам ва дар нуфуси эшон ба эшон нмоӣим то ҳақиқати эшонро пайдо шавад .
Дар ҷумлаи ҳеҷ чиз ба ту аз ту наздиктар нест , чун худро нашиносӣ дайгариро чун шиносӣ ? ва ҳамоно ки гӯйии ман хештанро ҳаме шиносам ва ғалат мекунӣ ки чунин шинохтани калиди маърифати ҳақро нишоед ки сутур аз хештани ҳамин шиносад ки ту аз хештани сар ва рӯйу дасту пойу гӯшту пӯсти зоҳир беш нашиносӣ ва аз ботини худ ин қадршиносӣ ки чун гуруснаи шӯии нони хурӣ ва чун хашмат ояд дар касе уфтӣ ва чун шаҳват ғалаба кунад қасд никоҳ кунӣу ҳамаи сутурон бо ту дар ин баробаранд . Пас туро ҳақиқати худ талаб бояд кард то худ чаҳ чизе ва аз куҷои омадау куҷо хоҳӣ рафту андари ин манзилгоҳ ба чаҳ кори омада ва туро барои чаҳ офарӣдаанду саодат ту чист ва дар чисту шақоват ту чист ва дар чист ?
Ва ин сифот ки дар ботини ту ҷамъ кардаанд , баъзе сифоти сутурон ва баъзе сифоти ддгон ва баъзе сифоти девон ва баъзе сифот Фариштагонаст . Ту аз ин ҷумлаи кадомӣ ? ва кадомаст ки он ҳақиқат гавҳар туаст ва дигарон ғариб ориятанд ки чун ин ндонӣ саодати худ талаб натавонӣ кард , чаҳ ҳар якеро аз ин ғизоӣ дигарасту саодатӣ дигараст ғизои сутуру саодати вай хӯрдан ва хуфтану гшнӣ карданаст .
Агар ту сутурӣ , шабу рӯзи ҷаҳд он кун то кори шикаму фараҷи рости дорӣ , аммо ғизоӣ додану саодати эшон , даридану куштану хашм ронданасту ғизои девони шар ангехтану макру ҳалят карданаст агар ту аз эшонӣ ба кори эшон машғӯли шӯ то ба роҳату некбахтии хеши рисӣу ғизои Фариштагону саодати эшон мушоҳидаи ҷамоли ҳазрат илоҳятасту озу хашм ва сифот бҳоему сбоъро бо эшон роҳ нест агар ту фириштаи гавҳарӣ , дар асли хеши ҷаҳд он кун то ҳазрати илоҳятро бишносӣ ва худро ба мушоҳидаи он ҷамоли роҳи диҳӣу хештанро аз дасти шаҳвату ғазаби халоси диҳӣу талаб он кун то бадоне ки ин сифот бҳоему сбоъро дар ту аз барои чаҳ офарӣдаанд ? эшонро барои он офарӣдаанд то туро асир кунанд ва ба хизмат хеш баранду шабу рӯз сухра гиранд ? ё барои он ки то ту эшонро асир кунӣ ва дар сафарӣ ки туро фарои пеш ниҳодаанд эшонро сухрагирӣ ва аз яке мураккаби хешсозӣ ва аз дайгарии силаҳи хешсозӣ ва ин рӯзӣ чанд ки дар ин манзилгоҳ бошӣ эшонро ба кори дорӣ то тухми саодати хеш ба муовинати эшон сайд кунӣ ва чун тухми саодат ба дастоварӣ , эшонро дар зери пойоварӣ ва рӯй ба қароргоҳи саодати хешоварӣ он қароргоҳӣ ки иборати хавос аз он ҳазрат илоҳятасту иборати авом аз он биҳиштаст .
Пас ҷумлаи ин маъонии туро донистӣаст то аз худ чизеи андак шинохта бошӣ ва ҳар ки ин нашносад , насиби вай аз роҳи дайни қшўр буд ва аз ҳақиқату лаби дайни маҳбӯб буд .