То кӣ равадам хӯни дил аз ҳар мижа чун ҷӯй

То бӯ ки ту чун сарви хиромони бброӣӣ

Бемори ғамати ҷон ба лабу дил нигарон аст

Шояд ки ба ойини табибони бадари оӣӣ

Ман шамъи сифати гиряи кунони ҷони даҳум аз шавқ

Чун субҳи тугар бо лаби хандони бабри оӣӣ

Шак нест ки ҷамъият хотир диҳадам даст

Он шаб ки ту бо зулфи парешони бабри оӣӣ

Парвонаи сифати ҷомаи ҷони пеши ту сӯзам

Чун шамъ агар эй кавкаби рахшони бабри оӣӣ

Мушкил битавон зист ба ҳиҷрони ту ҳар чанд

Бовар натавон кард ки осони бброиӣ