Аё баланди маниши соҳибӣ ки дасти қадар

зи баҳри қадари ту бар осмон занад харгоҳ

Турои сипеҳри нуҳуми котлсш ҳаме хонанд

Ба ҷой остар омад барои хаймаи ҷоҳ

Таноби умри ту чандон кушода хоҳад чарх

Ки даври даҳр буд дар ҷидори он кӯтоҳ

Сутуни хаймаи қудрат чу барфарозади сар

Фалак чу фалакаи намояд гараш кунанд нигоҳ

Ҳар онкӣ чоҳ кунад дар раҳи мувофиқи ту

Чу мехи хайма ба сари дрФтди нахуст ба чоҳ

Агар зи рои ту икзраҳи саркашади хуршед

Шавад зи уқдаи идбори бахт рӯй сиёҳ

Замири ту ки бадаши итилоъ бар дили хасм

Кунад фурӯхта дар тираи ҷонаши нороллаҳ

Чунонкӣ бар дили душман вуқуф ме дорад

зи сари ҷону дили дӯсти ҳам буд огоҳ

Замири ман зи фалаки дӯши орзўӣии хост

Чу шакл ӯ ба фазилат чу ҳайоташи дилхоҳ

Маро ба даргаи ту хоҷа раҳнамӯнӣ кард

Ки ман ғуломам ва ӯ хоҷаи ҳам зхўоҷаҳ бихоҳ

зи лутфи шомили тўолтмос ман чизеаст

Ки аз ду номи ду чизаст рафта дар афвоҳ

Нахусти лафзаш аз асмоءи душман ту якеаст

Дувуми мусҳафи он кӯ хӯрд ба ҷои гиёҳ

з чанд пора буд лек шахс ӯ як лухт

зи панҷ ҳарф буд лек вазн ӯ панҷоҳ

На сӯфӣаст ва чу сӯфӣ ҳамеша суфи либос

На рокъаст вчўи рокъи мудоми пушти ду тоа

Равад ба роҳи сафари чаҳор сӯ чу пайкари наъш

Гуҳи нузули намояди басони хирмани моҳ

Чу шуд зи ҳайати наъшӣ ба пайкари бадарӣ

Бенот чун моҳ онҷо кунанд хилватгоҳ

Амӯду зовия бар пайкараши фаровон лек

зи шакли хеши бигардад ба ҷунбишии гуҳи гоҳ

Таниши ънои шиканҷа барад нагуфта дурӯғ

Сараши мФорқт тан кашад накарда гуноҳ

Сараш чу коси чғонаҳи таниш чу чанбари даф

Азон зананд чу созиш ҳамеша бар ҳар роҳ

Муқӣмроу мусофир гзир нест аз ӯ

Чаҳ дар тамӯз ва чаҳ дар дай чаҳ зери даст ва чаҳ шоҳ

Аё ба мадҳи сазовори мшмри ин мадҳам

Барои ҷазби хасии ҳамчуи каҳрабои рокоаҳ

Ғарази мдиҳи туам буд андарин қитъа

Вагарнаи фориғам аз барги роҳу сози сипоҳ

Ҳамеша хасми ту бодо чу илтимоси раҳе

Ба зарбу захму шиканҷаи асиру ҳоли табоҳ