Чун ин мақомаи бисту чаҳорум таҳрир афтод ; вақту ҳолро аз нсқи аввал тағйир афтод , соқии нўоӣб дар додан омаду арӯси масоиб дар зодан , на дилро раъй тадаббур монад венаи табъро ҷои тафаккур .

Ғавғои тадбир аз султони тақдир бҳзимт шуд , назми аҳволро қўоФӣ намонад ва дар қадаҳи рӯзгори шароби софӣ на , на хотири қудрати маънӣ сифтан дошт ва на забони қӯти сухани гуфтан .

Чун дар авоили ин тсўиди бустони табиӣ дар тароват буду миваи рабиъӣ бо ҳаловати табъ дар чамани боғу хотир дар маснади фироқ буд .

Акнӯн ҳамаи насимҳо сумуми гашту ҳамаи шаҳдҳо сумум , ҳамаи синаҳо хнқи хонаи шдоӣди гӯногӯну ҳамаи дилҳо мҳти раҳли мкоӣди рӯзи афзӯн .

Қалам аз таҳрири ин сухани астъФоء май хосту забон аз тақрири ин ҳол истиғфор мекард , ахттоми ин сухани нсқ ифтитоҳ надошту рўоҳи ин таркиби ҷамъияти сабоҳ на .

Аз наққоши қриҳти ҷузи сӯрати Фзиҳт падед набӯду қуфли бастаи хотирро ҷузи хомӯшии калид на , шаби обистан бар фарши ҳамл ниҳодани сари нои халаф зодан дошт .

Донистам ки дар сафи мотами дафи арӯсиро наёяд ва ҳар шумор ки азин коргӣрии ҷуз каму кост на , маслиҳати он рӯй намӯд ки азин хами бад-ӣни қадари чошнӣ бас карда ояд ва ин афсонаи ҳам бад-ӣни ҷой ақтсор уфтад ки ихтисор дар сухани номақбӯл , писандида тарасту кӯтоҳӣ дар ҳазёни номаълӯми сутӯдатар .

Агар вақте ғрмои ҳаводиси басӯии мсомҳту масолеҳат боз оянду дасти хусумат аз остину домани қабо ва пероҳан бидоранд , онгаҳ басари ин афсонаи нохушу алфози мушавваш боз гирдему оҳани зангори хӯрдаро нарм кунему биринҷи сард шударо гарм .

Агар ин ҷароҳат мунфаҷир нагардад воин орзӯ дар сина мутаҳаҷҷир намонад он худ аз кирдори кори рӯзгор мавъӯдаст вози гардиши лайл ва наҳор маъҳуд .

Ғараз аз ин ҳамаи тзкор ва такрор онаст то ёрони сӯрати ин аътзор бидонанд всўрти ин мавонеъ бархонанд ва низ дар аснои ин мактуб чанд қитъа маърӯфаст ва аз мисраҳои ӯ мзҳўФаст .

Баъиллатии онкии ман дарини мактуб дар тарҷумаи порсӣ дар паии назму насрии тозӣ рафтаам ва дар он мзоиқи бзрўрти мавонеъу ъўоиқи лаҳнӣу зҳФӣ ки бнздики шуъаро муҷаввизаст рафта ;

Чун тأнису тзкирӣу тақдиму таъхирӣу сарфи лоинсрФӣ ва он чун ҷуста шавад дар ашъори қудамои назир он ёфта ояду алФозли ман ъдти сқтотаҳу аҳрзти млтқтотаҳ .

Аммо удабои номؤдбу блғои номуҳаззаб ки ҳануз дар такрори зарби зайд ъмро бошанд ин маъниро мункир донанд воин суханро муқарар шиносанд ва дарин майдони гўз пуда шикананду ранҷ беҳуда зананд ва аз болўъаҳи хотири худ қӣ ҳо карда таомҳои хӯрда бароранд вози ҳуҷҷатҳо ки : азъФи ман илал алнҳўиин хонанд бҳкми савдои яди Байзои намоянду сари ани фии алқуръони лҳнои астқомҳои алъараб болснтҳо ндонанд .

« ФأърФи анноси наҳви кули мустамеъ » шарти фозилон ва бхрдон онаст ки ҳамчунон бинӣ дар изои он бар вазну радифи ҳам бар он қолабу маънӣ таркиб кунанд .

Пас дар тъиб кӯшанд , лиърФи алсҳиҳи ман алсқиму иълми ани фавқи кули зии илми алӣам , эзади таъолии мороу дӯстони моро аз айб ҷустани ёрону таъни қадаҳи ҳамкорони нигоҳи дороаду ҳазёноти ин афсона ҳои нобӯдау саргузаштҳои ношнўдаҳ аз мо дргзроноди баҳақи алмустафои Муҳамаду ?алаи алтоҳрину силами тслимои ксиро .

поён