Имрӯзи яке хуши суханӣ назд ман омад

Каз омаданаши ҷон дигар дар бадан омад

Ширини суханӣ буд чунон чуст ки гўӣӣ

Хойид чу тӯтии шукр ва дар сухан омад

Чашми бад аз он давр ки чун он сухан ӯ

Дар гӯши ман шефта мумтаҳан омад

Чун гули бшкФтми зи тараб гарчи аз ин беш

Чун лолаи ҳамеи хӯни дилам дар даҳан омад

Гуфтам ки изоин пас ману мадҳи ту азирок

Булбули бсроид чу гули андар чаман омад

Аввали сухани ин буд ки ин ёри дили ором

Бас тохтау бохта аз тохтан омад

Гар хоҳам маъшӯқ худ ӣнҷост дили ором

Вар ҷӯям мамдуҳи худованд ман омад

эй бар сифати Юсуфяти ҳасани гувоҳӣ

Монандаи Юсуф шуда дар ғурбати шоҳӣ

Ҳасани ту туро бе бхбрии барда ба Тахтӣ

Меҳри ту маро бегунаҳӣ карда ба чоҳӣ

Аз лаъли ту як ханда ва аз ақли ҷаҳонӣ

Аз ҷазаъи ту як новак ва аз сабри сипоҳӣ

Дилро зи хати оризи ту обу гёӣӣ

Зон дар хами зулф ту гирифтаст паноҳӣ

Айбаш натавон кард ки ноед бар ман ҳеҷ

Онҷо накунад хира на обӣу гиёҳӣ

Гўбоши ҳамонҷоу буриш беш наёяд

Аз бандагии садр аҷал монад ба ҷоҳӣ

Ман худ кӣм аз ҳастӣу зи нестии дил

Дил донаду зулфи ту ва ман донаму оҳӣ

Имсоли зи ҳиҷрони ту эй хуши писари ман

Ёрб чаҳ ъно буд ки омад ба сари ман

Хӯнам чу ҷигар баста шуд аз дарду аҷаби онк

Аз дида ту бикшодӣ хӯни ҷигари ман

Гар зини сафарат дайртар оварадӣ гардун

Будӣ ки з гардун бигузаштӣ сафари ман

Дар кори дилами Зуҳра ҳамоно назарӣ кард

КоФтоди барон рӯй чу Зуҳраи назари ман

намегуфт турои хез ки назд ту расад ёр

Алмнаҳи ллаҳ ки аён шуд хабари ман

Дидӣ ки бар андохт бар фурқати ту об

Аз ғояти сӯзи ҷигари ин чашмтар ман

Худ буд дилами равшан аз баҳри худованд

Кандар шаби ғами васл ту бошад саҳари ман

Имрӯз агарам ҳамчуи фалаки дида ҳазор аст

Пеши рух чун моҳи ту эй дӯст бакор аст

Каз хуррамӣу тозагии ту дилу ҷонам

Бо хуррамӣу тозагии боғ ва баҳор аст

Аз машки хатати вақтам чу анбар Соро аст

Вази сими ?бирти корам чун зар айёр аст

Бо ман сухани ту ҳама аз лоба ва рию аст

Боту сухани ман ҳама аз бӯс ва канор аст

Бории рухи зарринами ашкстаҳ чу сим аст

Бории дили пари хӯнами хандон чу анор аст

Май хост ки ботил кунадам ҳиҷр ба бедод

Аз адли қавоми аддӣни ҳқо ки наёраст

Садрӣ ки чунон ҳаргизи як род набошад

Шодяши мабодо ки бадв шод набошад

Фаръии надиҳади умр казу моя нагирад

Аслӣ накунад теғ чу пӯлод набошад

Фарёди раси халқ ҷаҳонасту зи ҷўдш

Як ганҷ набинӣ ки ба фарёд набошад

БрФрқи аҷали бأсши ҷуз хок набошад

Дар дасти амл бе ӯ ҷуз ёд набошад

Аз наргиси зари дору забоновар сӯсан

Дар дасту дилаши ҷуз ба мисли бод набошад

Бенеъмат ӯ наргистар чашм нагардад

Бехизмат ӯ сӯсан озод набошад

Инсоф бидиҳ кўкни кӯи Таҳамтани рӯзи набард ӯ аст

Мадҳи арнаҳ чунин гӯям аз дод набошад

эй зоти ту мари зоти хирадро зи равон ба

Назд ту яке роҳати халқ аз ду ҷаҳон ба

Аз бод наҳайбат чу дили хасм сабк шуд

Аз бодаи ҷавдати сари умеди гарон ба

Аз хома чун тирати хасмат чу камон шуд

Ҳар кас ки гунаҳ дорад дар дил чу камон ба

Зон то ҳамаи дарди худ аз иқбол ту бинад

Ҳамвора бидонадяши ту бо заҳмати ҷон ба

Девӣ ки сари оташи фитнаи ҳама ӯ дид

Аз пеши ту берун чаҳ дар малики ҷаҳон ба

Дар санг ниҳон шуд зи ту чун оташ алҳақ

Ҳар кас ки буд хасми ту дар санги ниҳон ба

Гар кӯҳи яке бади гуҳар аз шарм ниҳон кард

Оварад ба ту сад гуҳари дигар аз он ба

Онӣ ки ба ту дидаи давлат нигарон аст

Зоти ту писандидаи султон ҷаҳон аст

Ҳастӣ ту ҷаҳонро ба кифоят чу Уторид

Шояд ки турои маркази маъмур нишон аст

Каз сунбулаи махсӯси шарафи гашти Уторид

Чун банигарӣ ӯро худ хона ҳамон аст

эй онкӣ ба ту сӯрати иқбол яқин аст

Вази ҷӯади ту дар ҳастӣ худ кон ба гумон аст

Май хости раҳе то ки ҳаводории худ ро

Тақрир кунад худ яке аз сад натавон аст

Бо ин ҳамаи бнгошт дар ин шеър чу дебо

Дибоҷаи он меҳр ки дар даст ниҳон аст