Ман сабри зи мижгони сияҳ тоб надорам

Лаби ташнаи теғам , ба гулӯ об надорам

Дар , хона ғорат задаро боз гузоранд

То рӯй ту рафт аз назарам хоб надорам

Осӯдаам азкъбаҳ ва озодаам аз дайр

Ҷузи қиблаи абрӯии ту миҳроб надорам

Ҷое ки нигоҳи ту буд ҳоҷат ме нест

Пурвои чароғи шаб маҳтоб надорам

Ишқ омад ва ман ҳамсафари хона ба дуашон

Вайрони кодае дар хур сайлоб надорам

Гар рафт гули ашк , дили хӯн шуда дарёст

Ин нест ки хори мижа шодоб надорам

Хушкаст димоғи ману завқ чаманам нест

Махмураму пурвой меноб надорам

Ороми ҳазин аз дили ман шӯри лабати барад

Чашми намак анбоштаам , хоб надорам