Пурсед дӯши содаи дилӣ аз ман ин сухан

Бо синаи пуроташ ва бо дидаи пуроб

Кандар замона ҳар чаҳ буд , нест бе сабаб

Хоҳи ошкор ҷилва кунад , хоҳ дар ҳиҷоб

Ин маънӣ азкҷо зада сар , дар таъаҷҷубам

Кобнои ҳинд , ҷумлагӣ аз шайх то ба шоб

Якбора , баъди ҳодисаи ҷони гусал ки шуд

Аз илтиҳоби оташи он , синаҳо кабоб

Чун калаки каҷрави ки зи мстр бадар равад

Гардӣдаанд як қалам , аз ҷодаи савоб

Зини гӯшмоли ҳодиса , гаштанди ганда тар

Монанди фазлае ки фитад бар ваии офтоб

Гуфтам дарин суол ки кардӣ шигифт нест

Дар кисвати мисол , кунам равшанати ҷавоб

Чун қҳбаҳ , сари зкўӣ харобот барканд

Якборагии ниФкнди аввали зи рухи ниқоб

Гоҳе ҳаё ба хотираш ояд , гуҳии ҳазар

Дар ним шаб , занад ба ҳарифон майу рубоб

Аммо фитод чун ба кафи шаҳнау асас

Гардад халос агар , захму печи эҳтисоб

Осӯда хотираст зи андешаи ҷаҳон

Дигари ҳариф ӯ натавон шуд ба ҳеҷ боб