Кули мо фии алўҷўди лӣси сўоаҳ

Вҳдаҳи лои илоҳи алои аллоҳ

Дидагар мағз бинад вагар пӯст

Рақам офаридагорӣ ӯст

Шаҷар тавр ҳастӣ , инсон шуд

Ҷилваи гоҳи ҷамол субҳон шуд

Он шаҷарро забон чу бор омад

Вақти тавҳид кирдигор омад

Мутаъолии зи всмти итлоқ

Мутаҷаллӣ дар анфусу офоқ

Азалаш то абади ду то набӯд

Абадаш аз азал ҷудо набӯд

Аввал ва охираст аз асмоиш

Лек воҳид буд мсмоиш

Ваҳдат ӯ муназзаҳ аз ададӣ

Бе шарикии сети маънии аҳадӣ

Зотши ойӣнаи таҷаллии илм

Илм ӯ дргшои ҷавҳари ҳалам

Ломакони офарин , макони густар

Кибриёяши азин ва он бартар

Нақш ҳастӣ зи калак ӯ нқтӣ

Мад сунъаш кашидааст хаттӣ

Дар ҳақиқати адам шуморӣ нест

Нуқтау хати ҷуз эътиборӣ нест

Лавҳ тавҳид ӯст содаи зи ҳарф

Мағз ҳарфаст ин ҳадиси шигарф

Ҳарфу савти инфеъол ва ӯ зотии сет

Ҳар чаҳ гӯйем , боди пимоиист

Лаби каҷи нағма , нест дастони зан

Дам фурӯбаста , ё забони алкн