Чун сари зулфи шаб ба даст омад

Қурси хуршедро шикаст омад

Пайкари осмон муламмаъ шуд

Чатри фирӯзаи гаван мурассаъ шуд

Мардум аз хоб дида барбастанд

Аз тамошои раҳи назари бастанд

Хоби диданди шоҳу ҷумлаи сипоҳ

Ки магар орифӣ расед ба шоҳ

Ҳамчуи Хизраши либоси сабз ба бар

Хлътии сабзтар зи сабза тар

Гуфташ он дам ки бар азимати ҷанг

Тез шуд аз мухолифони оҳанг

Ту ҳамон дам ки ҳарб ме кардӣ

Рӯ ба майдон зарб ме кардӣ

Ба ту он нусратӣ ки мо додем

Аз дуоҳои он гадои додем

Хез ва аз муҳаррамон хосаш кун

Вази ғам бе касе халосаш кун

Шоҳ чун чашми худ з хоб гушӯд

Вази сипоҳи ончии дида буд шунӯд

Хонд дарвешро ба маҷлиси шоҳ

Гашти фориғи зи ранҷу меҳнату оҳ

Хонд дарвешро ба маҷлиси хос

Кардаш аз меҳнати фироқи халос

Шукри онро чаҳ сони тавон гуфтан

Нест мумкин ба сад забони гуфтан

Чархи бозичае ғариб намӯд

Аз фалаки ин басӣ аҷиб намӯд

Лек аз лутф дӯст нест аҷаб

Ки зи меҳнат касе расад ба тараб

Ҳар ки ранҷи фироқ ҷонон дид

Баъд аз он ранҷи роҳат ҷон дид

Шоми ҳиҷрони хуши сету ранҷи малол

То бидонанд қадари рӯзи висол

Баъди ҳиҷрон агар висолӣ ҳаст

Шеваи ишқро камолӣ ҳаст

Ғараз аз ишқи васли ҷонони сет

Хоссаи васлӣ ки баъди ҳиҷрони сет

Алғрз ҳар ду то чун шеру шукр

Ба ҳам омехтанд шому саҳар

Пои шаҳ бар сарири иззату ноз

Сари дарвеш бар сарири ниёз

Кори маъшӯқ ноз ме бошад

Расми ошиқ ниёз ме бошад

Рӯзу шаби роздор ҳам буданд

То дами марги ёр ҳам буданд

Оқибат дар ниқоб хок шуданд

Аз хаданги аҷал ҳалок шуданд

Умри баргашт ва бевафое кард

Мурғи рӯҳ аз қафас ҷудоӣ кард