Вмнҳм : сарвари сари соликони тариқ ,у ҷамоли ҷонҳои аҳли таҳқиқ , Абулҳасани алии бен иброҳӣми алҳсрӣ , рҳмҳоллаҳи алайҳ

Аз муҳташамони аҳрори даргоҳи ҳақи таъолӣ буд ва аз кброи аъиммаи мутасаввифа . Андари замонаи худ беназир буд . Вайро калом олӣасту иборотии хуши андари кули маъонӣ .

Аз вай меояд ки гуфт : « дъўнии фии блоӣӣ , ҳотўои моликам . أлстми ман أўлоди одами алзии халқаи аллоҳи бедау нафхи фӣаи ман рӯҳаи вأсҷди ?лаи млоӣктаҳ , сами أмраҳи бأмр , ФхолФ ? إзои кони أўли алдни дрдё , Киеви икўни охира ? » бигзоред маро ба балои ман , на шумо аз фарзандон одамед , он ки ҳақи таъолӣ ӯро ба яди қудрати худ бёФрид ба тахсӣси хилқат , ва ба ҷон бе воситаи ғайри варо зинда карду малоикаро фармуд то вайро саҷда кунанд , пас вайро фурмоне фармуд , дар он фармон мухолиф шуд ? чун аввали хнби дардӣ буд охираш чигуна бошад ? яъне чун одамиро бадви бозгзорнди ҳама мухолифат бошад ; аммо чун анояти худ ба вай фиристад ҳама муҳаббат бошад . Пас ҳасани анояти ҳақи баршумур ,у қубҳи мъомлти худ бо он муқобила кун ,у пайвастаи умри андари ин гузор . Ва биллоҳи алъўну алъсмаҳ .

٭٭٭

Инаст нишони баъзе аз зикри мақдамони мутасаввифау қдўаҳи эшон , разии аллоҳи анҳуам аҷмъин ва агар ҷумларо дар ин китоб ёд кардамӣ , ва ё рӯзгори азизи ҷумларо шарҳи додмӣу ҳикоёти эшон бёўрдмӣ , аз мақсӯди бозмондмӣу китоб мтўл шудӣ . Кунун гуруҳеро аз мтأхрони бадишони пайвандам то фавойиду мўоид бештар бошад . Ва биллоҳи алъўну алтўФиқ .