Ва ба ҳақиқат бидон ки одоб , иҷтимои хисол хайр бошад ва « мأдбаҳ »ро аз он мأдбаҳ хонанд ки ҳарчӣ бар вай бибояд ҷумла бошад ; пас « Фолзии аҷтмъи фӣаи хисоли алхири Фҳўи адиб . »у андари маҷории одат касеро ки илм луғат донаду сарфу наҳв ӯро адиб хонанд .

Боз ба наздики ин тайифа « алодби ҳўи алўқўФи маъаи алмстҳснот ,у маъноа : ани таъомули аллоҳи болодби сароу ълониаҳ ,у إзои канти кзлки канти أдибоу ани канти أъҷмё ,у إни лами ткни кзлки ткўни алии зиддиҳ . »

Адаб вуқуф бошад бар кирдорҳои сутӯда . Гуфтанд : « маънии ин чаҳ буд ? » гуфт : « он ки бо худованди таъолии мъомлт ба адаб кунӣ андари зоҳири вботн . Ва чун мъомлтт ба адаб ороста шавад , ту адиб бошӣ агарчӣ забонат аъҷмӣ бошад . » ки иборатро андари мъомлт қадре зиёдат набошаду андари ҳамаи аҳволи омилони бузургвортар аз қоилонанд .

Ва якеро аз машойихи разии аллоҳ анҳу пурседанд ки : « шарти адаб чаҳ чизаст ? » гуфт : ман андари байтии ҷавоб ту бигӯям ки шунидаам :

Яъне адаби он буд ки агар бигӯе гуфторати сидқ буд вогари мъомлти ореи мъомлти ҳақу гуфтори сидқ агарчӣ дурушт бошад малеҳ буд ,у мъомлти хуб агарчӣ душвор буд некӯ буд . Пас чун бигӯед , андар гуфт худ мсиби бод ва чун хомӯш буд , андари хомӯшии худ муҳиқ .

Ва фарқӣ некӯ кардааст шайхи Абунасри Сироҷи раҳмаи аллоҳи алайҳи соҳиби лмъ , андари китоби худ миёни одоб ки гуфтааст :

Анноси Фи алأдби алии слоси табақот : аммо أҳли алднёи Фأксри одобҳми фии алФсоҳаҳу албалоғау ҳифзи олълуму أсмори алмулуку أшъори алъараб , ва аммо أҳли аддӣни Фأксри одобҳми фии риёзаи алнФсу тأдиби алҷўорҳу ҳифзи алҳдўду тарки алшҳўот ва аммо أҳли алхсўсиаҳи Фأксри одобҳми фии тҳораҳи улқулубу мроъоаҳи алأсрору алўФоءи болъҳўду ҳифзи алўқту қуллаи алإлтФоти إлии алхўотру ҳасани алأдби фии мўоқФи алтлбу أўқоти алҳзўри вмқомоти алқрб .

Мардумони андари адаби се қисматанд : яке аҳли дунё ки адаб ба наздики эшон фасоҳату балоғату ҳифзи улӯму смрҳои мулӯку ашъор арабасту дигари аҳли дайн ки адаб ба наздики эшон риёзати нафасу тأдиби ҷавориҳу нгоҳдошти ҳудӯду тарк шаҳавотасту сдигри аҳл хусусиятанд ки адаб ба наздики эшон таҳорати дил буду мурооти сару вафо кардани аҳду нигоҳи доштани вақт ва камтар нигаристан ба хавотири парокандау некӯи кирдории андари маҳали талабу вақти ҳузуру мақоми қурб .

Ва ин суханӣ ҷомеъасту тафсили ин дар китоб пароканда бияёд , ани шоءи аллоҳи ъзу ҷл .