Взрораҳи бен абии أўФӣ аз кбори саҳоба буд разии аллоҳи анҳуам мардумонро меимомӣ кард ; оятӣ бархонаду зъқаҳ эй бузад ва ҷон бидод .

Ва абўҷҳир аз бузургони тобеъин буд , солеҳи марӣ оятӣ бархонад , шҳқаҳ эй аз вай ҷудо шуд ва аз дунё бирафт .

Ва иброҳӣми алнхъии раҳмаи аллоҳи алайҳи ривояти орад ки : андари дияӣ аз дияҳои Кӯфа мерафтам . Перзании родидм ки андари намози устода буд , осори хайрӣ бар ваии зоҳир буд то аз намоз фориғ шуд , ман ба ҳукми табаррукии пеш вай рафтам ва салом гуфтам . Маро гуфт : « қуръони доне ? » гуфтам : « балӣ . » гуфт : « оятӣ бархон . » бонгии бикраду ҷон ба истиқболи руят ҳақ фиристод .

Ва аҳмдбни абии алҳўории ривояти орад ки : андари бодия ҷавонӣ дидам андари мураққаъае хашин бар сари чоҳии устода . Маро гуфт : « ё Аҳмад , буқат омадӣ ки маро май самоъ бояд то ҷон бидиҳам . Оятӣ бархон . » ҳақи таъолӣ ба забон ман дод : « إни аллазӣнаи қолўои рбнои аллоҳи сами астқомўо ( ۱۳/олأҳқоФ ) . » гуфт : « ё Аҳмад , ба худои каъба ки ҳамон ки брхўондии андари ин соъати Фриштаҳ эй бар ман мехонд . »

Агар ҳикоёти муттасили ин боб биорам аз мақсӯди бимонам .