Чун саҳар аз буии гули гашти муаттари ҳаво

Аз нафаси ёр мо дод нишонеи сабо

На чаҳ сухан бошад ин чист сабо то кунам

Нисбати буии хушаш бо нафаси ёри мо

Кард тулӯъи офтоб ёр даромад зи хоб

Рӯй нигор марост хусрави анҷуми гўо

Ҷон чу шунид аз сабои буии сари зулф ӯ

Гуфт равон мешавад дар паии он ошно

Дар сувари обу гули ҷони сифат дӯст дид

Ишқи куҳани тозаи гашт гарм шуд ин моҷаро

Ҷом раҳо кун дару чашмаи хуршеди байн

Зоинаҳ бигузар нигари акси рухи ёр ро

Гар на зъкси Рахши гул асарӣ ёфтан

Гули зкҷои венаи ҳамаи мояи ҳасан аз куҷо

Қибла ҳар миллатӣ ҳаст ба сӯй дигар

Бо рух ӯ фориғем аз ҳамаи қибла ҳо

Тир чу аз чашм ӯ бар дил ошиқ расед

Гуфт ки захм манаст сайди марои хӯни баҳо

Чашмаш агар мекунад майл ба сӯй ҳамам

Нест маҷоли сухани ошиқ ва чун ва чаро