Ки мегуяд ки ҳаст ин сӯрат аз гул

Ҳамаи Лутфии ҳамаи ҷонии ҳамаи дил

На инсонгар малик рӯй ту бинад

Шавад ҳайрон бар он шаклу шамоил

Саодати боди рӯятро дар он рӯз

Ки гардад офтобу моҳи зоил

Тамошоро ба рӯзи ҳашари ризвон

Ба истиқболат ояд як ду манзил

Лаб мегавану чашми ним мастат

Кунад тадбири оқили ҷумлаи ботил

Муғони хуршедро зон ме парастанд

Ки аз ҳасан рахт ҳастанд ғофил

Сар девонагӣ дорад хирадманд

Магар зулфат кашад дар ваии слосл

Биҷузи афсонаи ҳасанати нгўинд

Ҳадисӣ бо намак дар ҳеҷ маҳфил

Ҳамам аз бандагӣ дорад таваққуъ

Қабӯлӣ то шавад мақбулу мқбл