Миёни мо ва шумо буд пеш аз он пайванд

Ки ҷони алавӣ мо шуд дар ин қафас дар банд

Биҷузи даҳони латифат ки бо насим гул аст

Надид дидаи мардуми гулоби дон аз қанд

Лаби хушат ки фидои боди оби ҳайвонаш

Надоди обам ва дар ҷонами оташии афканд

Чигуна аз малики инсони шариф тар набӯд

Ки зи одамӣ чу ту пайдо ҳаме шавад фарзанд

зи завқ бехабараст он ки мекунад ташбеҳ

Рахт ба чашмаи хуршеду қад ба сарви баланд

Аз об ва хок наёяд касе бад-ӣни хӯбӣ

Дар он ҷаҳони магар аз рӯҳи сӯратии созанд

Бигӯ ки чора ман чист аз мушоҳидаи ?ут

Ба ҳасани ҳеҷ касе чун намешавад хурсанд

Агар чаҳ ғайритем ояд миёни шаҳри броӣ

Забон ҳар ки маро панд медиҳад дарбанд

Ҳамам чун ки саломат кунад малул машав

Гараш ҷавоб нагӯйӣ ба зер лаб ме ханд