Зангеи зиштро зарифӣ дид
Гуфт бояд ба риш ӯ хандид
Бо мавизи сиёҳи баради ҷаъл
Назд он зишт рӯй гандаи бағал
Гуфт кин нақли бода хорон аст
Лоиқи базм шаҳриёрон аст
Чун сияҳи дасти сӯй нақл кашид
Ҷаълӣ чанд аз он миён бадвед
Гуфт кинҳо гурез пойанд
Ба мавиз дигар наме монанд
Бихӯрам аввали он ки хўоҳдҷст
Кон дигарҳо намеравад аз даст
ХнФсо медавид аз пасу пеш
Зангӣ аз пай чу гург аз паии мяш
Бар даҳон мефиканд як як ро
Хуш намӯд он шикори мардак ро
Чун ки нақли гурез пой бихӯрад
Рӯ ба нақли шикаста пой оварад
На ҷаъл монад пеш ӯ на мавиз
Пеши аблаҳ чаҳ бонгии субҳ чаҳ тез
Рӯй айши туро кунанд чу қӣр
Дӯстии аблаҳу салитаи пер
НФт бар рӯй хештани резӣ
Ба ки бо илоҳӣ дар омезӣ
Оби ҳайвон ба ҳалқи худ дар рез
Хар наҳои сар мабар ба пеши гмиз
Ҳазёнро ба самъи роҳи мада
ҶиФаҳ бар хон подшоҳ манеҳ
Байняти пеши куни хари беҳтар
Зонка гӯши ту назд мардуми хар
Ҷурми саргин ба об маҳв шавад
Вази димоғи ту ганд он баравад
Ганди анфоси мардаки ҷоҳил
Аз димоғи ту кӣ шавад зоил
Ҳар забонӣ ки ёваи гӯй буд
Олати деви зишти хуй буд
Дили аҳрори ганҷ асрор аст
Хозини ганҷи ақл ҳушёр аст
Деви дуздии сет дар паии он ганҷ
Хозинашро ҳамеи намояди ранҷ
То бдздди ҷавоҳири асрор
Баради онро ба кулбаи ашрор
ё ба бозор ҳирс бифурӯшанд
Саманаш мехуранд ва ме нӯшанд
Рӯз кӣ чанд аз он бёсоинд
Оқибати ҳам асир дом оянд
Ҳам ба ?дане шаванд хору хаҷал
Ҳамчуи мисатони фитодаи андари гул
Ҳам ба уқбо шаванд зи аҳли ҷҳим
зи оташи афтода дар азоб ?илем
Баҳри осоиши ҷаҳони ҷаҳон
Ин ҳама ранҷҳо манеҳ бар ҷон
Панди соҳиби дилон ба ҷони бниўш
Сухан аблаҳон макун дар гӯш
Ҷаҳл бар илм ихтиёр макун
Пуд магузору қасд тор макун
Офиятро ба дард сар мафруш
Савти неро ба тез хар мафруш
Лафзҳои хашини дарин абёт
Ҳаст ҳанзали миёни қанду набот
Ҳазёнӣ ки бар забон омад
Лоиқи васф аблаҳон омад
Қатаронаст лоиқи ҳиндӯ
Арғавонро чаҳ нисбатаст бадв
Ҳар нмтро муайянаст сухан
Вази таносуб мубинаст сухан
Ҳаркии соҳиби баён муътабар аст
Вази фунуни ҳадис бохабар аст
Узри ман пеш ӯ қабул ояд
Эътирозӣ барин нафармоед