Ҷоно чаҳ шавадгар ту дар меҳри гушойӣ
Ваз дар ба дар ое ва чу ҷонам ба бар ое
Доне чаҳ гузаштасту зи мо ҳол напурсӣ
Вази ҳеҷ дардии ҳеҷ дар мо нагушойӣ
Тоӣ бар мо , вар гузарад умрӣу ое
Нанашаста ба пои хезӣ ва чун умри нпоиӣ
Ду байти зи хоқонӣ ширвонӣ хонам
Устоди сухани ронӣу мамдуҳи стоиӣ
« ҳеҷ уфтадат имшаб ки броФтодгии ман
Раҳми оре ва дар коҳиши ҷонами нФзоиӣ »
« ё бар шукри хеши марои дории меҳмон
ё бар ҷигари риши бмҳмони ман ое »
Бдхў набадӣ , то ки биёмухтат ин ху
ё то чаҳ хато дидӣ эй тарки хатое
Ҳамвора пас якдигар оянд мау меҳр
эй моҳ надонам ки ту бемеҳр чарое
Бо ҳеҷ каст менабӯд меҳру вафо ё
Бо ҳар ки туро хоҳад бемеҳру вафое
Аввал ки бннмоӣӣ бо мо ту рухи меҳр
Сад қисса ба дилгирӣ вар зон ки намое
Хоҳӣ ки дили ман брбоиӣ ва ндонӣ
Кин дил на дилӣ бошад кӯро брбоиӣ
Ман дил ба ҳавои мейри додстм аз аввал
« ҳаркас ба ҳавоӣ шуду саъдӣ ба ҳавоӣ »
Чархи азимати мейри низоми он ки нагардад
Ало ки ба коми дил ӯ чархи рҳоиӣ
Фархунда худовандо аз нохушии ту
Шуд пери фалак , кард ҳамеи пушти дутоӣ
Як шаҳри раҳои гашти зи банди тъбу ранҷ
Комрўзи зи банди тъбу ранҷи раҳоӣ
Аз заъф Раҳонед дуои зуъафоят
Зон рӯй ки ту пушту паноҳи зуъафое
Дар лайлу нҳорти фуқарои ҷумлаи дуъогӯ
Зеро ки ту млҷоءу млози фуқарое
Касро набадӣ яд ки нарафтӣ ба сӯии ҳақ
Касро набадӣ лаб ки накардят дуое
Эзад ба ту дар олам дардӣ напасандад
Зеро ки ба дарди ҳамаи олами ту давое
Додари ҷаҳони ранҷу бало аз ту кунад дафъ
Каз халқи ҷаҳони дофеъи ранҷӣу балое
Ҳайфаст ки ронам ба забони номи адуят
Ҳар кас ки турои дӯст буд боди фидойӣ
Дофеъ будат ҳақи зарар аз хокӣу бодӣ
Нофеъ будат он чаҳ буд норай ва мое
Ар шохае афсурда шавад бок набошад
Бехии ту , ки май бояд сари сабзи бпоиӣ
Пайваста бар афрохта бошӣу тани осо
Кандар сафи давлати ту Фрозндаҳи ливое
Ҳамвора ба ҷо бошӣу ҳаргизи бниФтӣ
Кандар кафи маликати ту барозандаи Асое
То арз ва само бошад бошӣу масӯни бод
Ҷону танат аз офати арзӣу самое
Як раъии ту ду мамлакат осӯда намӯдӣ
Фархундаи чунин рой ва чунин соҳиб рое
Даштӣ ки вазади роиҳаи қаҳри ту он ҷо
То ҳашари мрўёд дар он меҳри гёиӣ
Қоран ба ту шамшер диҳад чун ту баҷангӣ
Баҳман сипар андозад чун ту ба вғоиӣ
Дар разм чу кӯшиш кунӣу базм чу бахшиш
Чун қаҳр худо бошӣ ва чун баҳри атое
Як насри ту беҳтари зи мақомоти ҳамидӣ
Як назми ту хуштар зи ғазалҳои сенае
Ин байти зи садри ушшуарои падари хеш
Орм ба мдиҳи ту дар ин чомаи гўоиӣ
« бар ҳошияи моидаи фазл ту бошад
Кашкули гадоӣ ба кафи шайхи баҳоӣ »
Садроу взироу баланди ахтари мейро
Садри алўзроиӣу амири алأмроиӣ
Фхролшъро хондӣ дар иди азизам
Дидӣ чу крои доъияи мадҳи сарое
Чунон ки нкрдстм аз бе лақабии ор
Фахрӣ накунам низ ба фахри ушшуарое
Худ ор буд , лекин фахрасту мубоҳот
Мамдуҳи ту чун бошӣ , мамдуҳи стоиӣ
Наз бо лақабии буи ва бҳоем бФзўдӣ
Наз бе лақабии кости зи ман буиу баҳоӣ
Фахри ман аз онаст ки ҳамчун ту амӣрӣ
Номам ба забони ореу гӯйӣ ки марое
Аз шоирӣу шеър барӣ бошам ва хоҳам
Дар силки адӣбони лақабами лутфи намое
Аз тарбиятат ҳаст ба ман ,гар ба адӣбон
Фазлу ҳунарӣ бояду завқӣу зкоиӣ
Шеърами ҳама чун шеър батон чглу чин
Насрами ҳама чун хати накӯёни хтоиӣ
Баси сухраи намоями ману баси зҳкаҳи занами ман
Гар сарф мабарад буду наҳви ксоиӣ
Айдун ки марои тарбият аз шоҳи биФзўд
Шояд ки ту ҳам тарбияти ман бФзоиӣ
Гар соиди малики шаҳи ӣнҷои бадии имрӯз
Тасдиқ маро кардӣ аз поки дҳое
эй соиди малик эй ки ту аз фаррухи ҳоле
Бар соиди малики андари фархундаи ҳумое
Аъёди гузашта ки мдиҳ арза намудем
ӣнҷои бадӣ имрӯз надонам ба куҷое
Сад ҳайф ки имрӯзи ҷудои бинмт аз мейр
эй кош набӯдӣ , ба ҷаҳони номи ҷудоӣ
Неи не на ҷудоӣ ки ту андари дил ӯе
Андари дил ӯ бошӣ ва дар дидаи ниёе
Аз бскаҳи турои дида ва дил хоҳад ва ҷӯяд
Бар ҳар ки намоем назар чун ту намое
Андар бар мейр арча буд холии ҷоят
Андари дил ӯ холӣ набӯд зи ту ҷое
Фархундаи дили мейри яке хона онаст
Кӯро ба худо мерасадӣ хонаи худоӣ
Шояд агар аз фахр бинозӣу биболӣ
Дар хонаи инсии туу ҳамрози худоӣ
Ҳам маҷлиси ақлии ту ва ҳам суҳбати ишқӣ
Ҳмхўобаҳи сидқии туу ҳамдӯши сафойӣ
Дар каъбаи мақсӯди худ акнӯн ба тавофӣ
Дар Марваи омоли худ айдун ба сафойӣ
Кори ду ҷаҳони сомони зини дили бпзирФт
Занги тъб аз ин дил ё раб бизадойӣ
эй роди амӣрӣ ки ба гоҳи караму ҷӯад
Омад ба дарат ҳотами тоӣӣ ба гадоӣ
Бар халъати шоҳии пай табрик сароем
Фархундау фаррух будат халъати шоиӣ
Зини пеш ки будӣ ба амирону вазирон
Андари сафару ғайри сафари мадҳи сарое
Аз баҳр сутуданашон буду зи паии мадҳ
Додандӣ агар симу зару баргу навое
Ту аз паии мадҳи худ бар ман надиҳӣ зар
Хоҳӣ ки ҳамаи мкрмту ҷӯади намое
Ночор буд табъи ту аз бахшиш зон рӯй
Ҳар лаҳза ба як воситау узри броиӣ
Қадари туу шаъни ту фузунтар буд аз ин
Каз мадҳ бифзое ва аз ҳаҷви бкоиӣ
Ман дар хури фазли худ мадҳ ту сароем
Аммо на бидон сон ки ббоиӣу бшоиӣ
Фархундаи амирои паии ин неки қасида
Хоҳам ки кунам низ яке хуби дуое
Чун ваъдаи Меҳдии хони умри ту мтўл
Чун орзӯем давлати ту боди Бақоӣ
Кон ваъда напиндорам ҳаргиз ба сар ояд
Венаи орзӯии ман мпзироди фаное
Устоди манӯчеҳрӣ хуш гуфт бад-ӣни вазн
« эй тарки ман имрӯз нагӯйӣ ба куҷое ? »