Мем сипосӣ куҷост то ки нагӯяд

Орифи бечора додхоҳ надорад

Мем сипосӣ агар қадам наад пеш

Ҷими асосӣ дигар паноҳ надорад

Ҳар ки нагӯяд ки орифи одам хӯбӣ аст

Омӣ маҳзаст ва иштибоҳ надорад

Рӯз қиёмат шавад ба сӯрати харчанг

Ҳар ки зи орифи адаб нигоҳ надорад

Оина бошад вуҷӯди ҳазрати ориф

Ғусса чаро май хурӣ ки оҳ надорад

Кист дар Эрон ки ҳарчӣ дорад аз ӯ нест

Ёва чаҳ гӯйӣ ки мол ва ҷоҳ надорад

ӯ мулкӣ бошад аз млоики аршӣ

Ҳеҷ малики мартаъ ва сипоҳ надорад

Мавлавӣ ӯ расад зи олами лоҳут

Ҷомаи мдргар ба сар кулоҳ надорад

Рӯи ту шабӣ дар тотар ӯ ки бибинӣ

Ҳеҷ шаҳии ин қадар сипоҳ надорад

Он ҳама каз баҳр ӯ зананд касони даст

Он ҳамаи миси зани хусуф моҳ надорад

Маҷлиси ҳолаши надидае ки бибинӣ

Ҳеҷ каси ин моя дастгоҳ надорад

Он қадар ӯро буд алоқа ба Эрон

Ҳеҷ ҳашишӣ ба хонақоҳ надорад

То ки равони дидаи ашки моам ватан ро

Хандаи ширину қоаҳ қоаҳ надорад

Тӯҳмат маҳзаст бачаи бозии ориф

Банда қисм мехӯрам ки боҳ надорад

Баҳри тамошоӣ хилқатаст ки гоҳе

Бача ба гир оварад ки шоҳ надорад

Гоҳ ба гоҳ ӯ кунад ба рӯй накӯи майл

Кист ки ин майли гоҳ гоҳ надорад

Орифи мо ҳар чаҳ ҳаст ва нест ҳамин аст

Ҳеҷ дар ӯ макри васваса роҳ надорад

Бо ҳамаи тундӣу зуди ранҷии ориф

Рабт ба он оби зер коҳ надорад

Одам бе айби кӯ ? ту ҳеҷ шунидӣ

Боғ ки гул дорад ва гиёҳ надорад

Дар дили ман ҳеҷ ҷузи муҳаббат ӯ нест

Ҳайф ки ин муддао гувоҳ надорад

Оҳ ки ман раҳ наёфтам ба дил ӯ

Ман чаҳ кунам ин хароба роҳ надорад

Ҳар ки съоит кунад миёни ман ва ӯ

Ҳар ки бубинам чу ман рифоҳ надорад

Соъӣу намоами рӯз хуб набинад

Чоҳ кун осӯдагии з чоҳ надорад

Банда агар чанд шеъри ҳарзаи сурӯдам

Ин ҳамаи алғўс ва ё алоа надорад

Дар ду се ҷои номи орифи омада дар шеър

Вои асФои во мсибтоаҳ надорад

Мардум агар шеъри хоҳ ва шеър шиносанд

Рабт ба ин абд рӯсиёҳ надорад

Ман чаҳ кунам шеърам аз шифоа биафтад

Бандаи тасаллут ки бар шифоа надорад

Сайли равони оқибати з сайр бимонад

Шеъри равони ҳеҷ ӣстгоҳ надорад

Мем сипосии қисм ба ҳазрати аббос

Банда дар ин моҷаро гуноҳ надорад