Бар сардари корвони сарое
Тасвири занӣ ба гач кашиданд
Арбоби ъмоими ин хабар ро
Аз мухбир содиқӣ шуниданд
Гуфтанд ки вои шриъто , халқ
Рӯй зан бе ниқоби диданд
Осемаи сар аз даруни масҷид
То сардари он саро давиданд
Имону амон ба суръати барқ
намерафт ки муъминин расиданд
Ин об оварад , он яке хок
Як печаи зи гул бар ӯ буриданд
Номӯс ба боди рафтае ро
Бо як ду се мушт гул хариданд
Чун шаръи набӣ аз ин хатари ҷуст
Рафтанд ва ба хона орамиданд
Ғифлат шуда буду халқи ваҳшӣ
Чун шер даранда ме ҷаҳиданд
Бе печаи зани кушодаи рӯ ро
Почин ифоф ме дариданд
Лабҳои қашанги хушгилаш ро
Монанди набот ме макиданад
Болҷмлаҳи тамоми мардуми шаҳр
Дар баҳр гуноҳ ме тапиданд
Дарҳои биҳишт баста мешуд
Мардуми ҳама май ҷҳнмиднд
Май гашти қиёмати ошкоро
Якбора ба сувар ме дамиданд
Тайр аз вкроту ваҳш аз ҷҳр
Анҷуми з сипеҳр ме рамеданд
Инаст ки пеши холиқу халқ
Туллоби улӯм рӯ сифеданд
Бо ин уламо ҳануз мардум
Аз равнақ малик ноумеданд