Дод маъшуқа ба ошиқи пайғом

Ки кунад модари ту бо ман ҷанг

Ҳар куҷо бинадам аз давр кунад

Чеҳраи парчину ҷабини пари ожанг

Бо нигоҳ ғазаб олуд занад

Бар дили нозуки ман тири хаданг

Аз дар хонаи маро тард кунад

Ҳамчуи санг аз даҳани қлмоснг

Модари санги дилат то зиндаи сет

Шаҳд дар коми ман ва туаст шрнг

Нашавам як дил ва як ранги ту ро

То насозӣ дил ӯ аз хӯни ранг

Гар ту хоҳӣ ба висолам барисӣ

Бояд ин соъат , бехавфу диранг

Рӯйу синаи тангаши бадарӣ

Дили буруни оре аз он синаи танг

Гарму хунин ба маниши бози оре

То баради зи оинаи қалбами занг

Ошиқ бе хиради ноҳинҷор

На бали он фосиқ беисмату нанг

Ҳурмати модарӣ аз ёди бабрад

Хира аз бодау девонаи зи банг

Рафту модарро афканд ба хок

Сина бадаред ва дил оварад ба чанг

Қасди сари манзил маъшӯқ намӯд

Дили модар ба кафш чун норанг

Аз қазо хӯрд дам дар ба замин

Ва андакӣ суда шуд ӯро орнг

Ваон дили гарм ки ҷон дошт ҳануз

АўФтод аз кафи он бе фарҳанг

Аз замини боз чу бархест намӯд

Пай бардоштан он оҳанг

Дид каз он дили оғишта ба хӯн

Ояд оҳистаи буруни ин оҳанг :

« оҳи даст писарам ёфт харош

Охи пой писарам хӯрд ба санг »