Қавоми ассалтана ба пешкори дохилии худ мирзои қосим хон гуяд :
Як ду рӯзаст дигар даст ба корӣ назанӣ
Лира Эй мераҳ эй аз гӯша канорӣ назанӣ
Дашт ва фатҳӣ накунӣ дахл ва қиморӣ назанӣ
Нарӯй морху дуздӣа шикорӣ назанӣ
Чаҳ шунидӣ ки бадингуна ҳаросон шуда Эй
Магари ошуфтаи авзоъи хуросон шуда Эй
Ин ватан моя нангаст пай дахлат бош
Ҳар чаҳ гӯйанд ҷФнгсти пай дахлат бош
Шаҳри мо шаҳр фарангаст пай дахлат бош
Пои ин қофила лангаст пай дахлат бош
Даст ва по кун ки хариди чамадон бояд кард
Фикри колискаи роҳи Ҳамадон бояд кард
Пешкор ҷавоб гуяд :
Дам мазан қофия тангаст биё то биравем
Клнл бар сар ҷангаст биё то биравем
На дигар ҷой дирангаст биё то биравем
Қиссаи тӯб ва туфангаст биё то биравем
Ҳар чаҳ аз мардуми бечораи гирифтем бас аст
Беш аз ин фикри мадохил шудан мо ҳавас аст
Қавом ассалтана гуяд :
Вел магӯ , гӯш ба гуфтори ту нодон надаҳум
Ман саломӣу садаро зи каф осон надаҳум
Ман ба жондорм агар ҷон бидиҳам нон надаҳум
Асбу асбоб ба жондорм хуросон надаҳум
Зинда бошам ману колискаи ман забт шавад
Май занам то ҳамаи ҷогар ҳамаи ҷо хабт шавад
Сӣ ва шаш асби гиронмояи зи ман клнл зад
Сӣ ва шаш доғ барафрӯхтаам бар дил зад
Бар ҷироҳоти ман аз бенамакӣ филфил зад
Пок бар равзанаи дахли хуросон гул зад
Бо чунин ҳодисагар ман наситезам чаҳ кунам
Хӯни сартосари ин малик наризам чаҳ кунам
Ту мапиндор ки на шоҳ ва на лашкар боқӣаст
На дигар рӯҳу рамақ дар тан кишвар боқӣаст
То дўср карда ба санагон ва ба лангар боқӣаст
Оқили осӯда буд то ба ҷаҳон хар боқӣаст
намекунам ҳукму ҳамаи ҳукми маро гӯш кунед
Вази шаафи маслиҳати хеш фаромӯш кунед
Ман ба ҳар ҳила буд мақсади худ соф кунам
Ба хавонини хуросони ду тилигроф кунам
Ваъда аз ҷониби шаҳи рутба ва алтоф кунам
Дасти хаттии ду се бар Қойин ва бар хоф кунам
Ҳамаи девони сифати қувваи худ ҷамъ кунанд
Риши жондормирӣу решаи худ қамъ кунанд
Як нафари дӯсти доно дар он маҷлис бӯда мегуяд :
Гӯш кун ақли ман аз хаст ту бештараст
ӣнқадар ҷӯш мазан ҷӯш задан бе самараст
Шкрллаҳ ки туро дар ҳамаи ҷои сим ва зараст
Ҷон ки боқӣаст зарарҳои дигар мухтасараст
Хез ва ҳар ҷои Фрнгстони хоҳӣ ки бирав
Беш азин боиси хӯни рехтан халқ машав
Оташи фитнаи з ҳар гӯша барафрӯхта шуд
Хирман ҳастӣ мискину ғанӣ сӯхта шуд
Ҳар қадари пӯл ки май хостӣ андӯхта шуд
Порагиҳои хуросони ту ҳам дӯхта шуд
Беш азин сарфаи азин малик парешон набарӣ
Ғайри бади номии ошӯб хуросон набарӣ
Мшори алмалик ки ба маҷлиси ворид ва аз қазияи мустаҳзар шуда мегуяд :
Имшаби авқоти шарифи ту чаро хандон нест
Ростаст инки зарари боби дил инсон нест
Лек ин мояи зарарро азимат чандон нест
Вази саломӣу садаи сарфи назар осон нест
Ки ба куштани бидиҳии хайли мусулмонон ро
Душман хеш кунӣ қотибаи Эрон ро
Вонгаҳе кист ки фармони туро гӯш кунад
Аз барои дили ту ҷоми бало нӯш кунад
Кист он хар ки мари ин нукта фаромӯш кунад
Зану фарзанд ба роҳи ту сияҳ пӯш кунад
Ки наҷангида ва нанишонда фурӯи кӣнаи ту
Ногаҳон сар бирасад давраи кабинаи ту
Дар ман аз тақвияти кори ту кӯтоҳӣ нест
Лек аз ин бештарами қувва ӣ ҳамроҳӣ нест
Шоҳро низ аз аъмоли ту огоҳӣ нест
Дар ман он қадри хиёнат ки ту мехоҳӣ нест
Лек то чанд тавон масъаларо пинҳон кард ?
Шоҳро ғофил ва як ноҳияро вайрон кард ?
Бикун он кор ки кардаст вусуқи аддавла
На дигар каҷ шавад аз баҳри ватан на чўлаҳ
Волс май рақсад бо модмўозли жокўлаҳ
Дар ҳотели мақъади худ пок кунад бо ҳавла
Бардаи пӯлӣ ва кунун бо дили хуш харҷ кунад
Муттасил қр диҳад ва фар занад ва фараҷ кунад
Ҳолеаи вақт фаранг аст биҷунбон тана ро
Бо худат низ бабри мътмдолслтнаҳ ро
Нест дар хориҷи лиззати сафари иктнаҳ ро
Аз тани молия малик бикун ин кана ро
Бигзор оташи афрӯхта хомӯш шавад
Зарари асбу сада низ фаромӯш шавад