эй зулфи ту бахти тираи ман

Торикӣ ӯ чу рӯзи равшан

Зини пас сари моу хоки поят

Чун даст намерасад ба доман

Ишқ ту расед ва кард тороҷ

Ҷону дилу сабру ҳуш аз ман

Сӯзадтару хушки ҷумлаи яксон

Оташ чу дар аўФтд ба хирман

Бозичаи мадон ки оташӣ ҳаст

Ин дӯд ки меравад зи равзан

То ғамзаи ту дилӣ рибоед

Сдҷони бустон ба ваҷҳи аҳсан

эй ҳалқаи зулф то бидорат

Арбоби қулӯбро нишеман

Он кокули анбарин бар афшон

Венаи гармӣ офтоб башикан

То чанд ҷалоли дили шикаста

Бедӯст буд ба коми душман