Аё садрӣ ки хуршеди фалак ро

Ба пеши рои ту бар хоки хдст

Бадасти зулм аз ъад ту бандаст

Бпиши фитна аз ҳзм ту садаст

Сахои ту фузуни азобр ва баҳраст

Атои ту бурун аз ҳасри въдст

Аҷаб набӯд ки бахше ва набахше

Ки дарё низ ҳам бо ҷзр ва мадаст

зи бахти худ на аз ҷӯади ту байнам

Агар ин илтимосам мустарадаст

зи ҷавдати хостами чизеи муҳақар

Ки донистам ки он маънии мъдст

Биҷаҳад ман нашуд он ҳам муяссар

Ки наз ҷадаст қисматҳо зҷдст

Мъозоллаҳ ки кас дар хотири орад

Ки дар табъи ту ҳаргиз манъ вирдаст

Валикин то ҳама мардум бидонанд

Ки ҳурмони ман ӣнҷо то чаҳ ҳадаст