Анбиёи баргузидагон ҳақ анд

Барда аз кули мо халқ сабақ анд

Бар сўои худ аз банӣ одам

Фазл доранд бар малоикаи ҳам

Нафаси шайтон ба қасди ҷурму гуноҳ

Натавонад занад бар эшон роҳ

Вар ба фарзи маҳол ё нодир

Аз яке злтӣ шавад содир

Пеши арбоби шаръу дайни он ҳам

Муштамил бар масолеҳасту ҳукм

Одами он дам ки хӯрд гандум ро

Тухм мекошт насли мардум ро

Донаеро ки хӯрд азон шаҷара

Шуд вуҷӯди ману тўоши самара