эй ба ёдати тозаи ҷони ошиқон

Зоби лутфаттар забони ошиқон

Аз ту бар олами фитодаи соя Эй

Хубрӯёнро шудаи сармоя Эй

Ошиқони афтодаи он соя анд

Монда дар савдо аз он сармоя анд

То зи Лайлии сари ҳасанати сар назд

Ишқ ӯ оташ ба маҷнӯн дар назд

То лаб ширин накардӣ чун шукр

Он ду ошиқро нашуд пурхӯни ҷигар

То нашуд узрои зи ту симини изор

Дида Вомиқ нашуд симоби бор

Гуфт вгўии ҳасану ишқ аз туасту бас

Ошиқ ва маъшӯқ набӯд ҷузи ту кас

эй ба пешати ҳасани хубони парда Эй

Ту ба парда рӯй пинҳон карда Эй

Пардаро аз ҳасани худ парвардагӣ

Май диҳӣ зон дили барад чун пардагӣ

Бас ки рӯй хуби ту бо пардаи сохт

Пардаро аз рӯй ту натавон шинохт

То ба кӣ дар парда бошӣ ишваи соз

Олимӣ бо нақши пардаи ишқи боз

Вақт шуд кин парда бигушое зи пеш

Холӣ аз пардаи намое рӯй хеш

Дар тамошои худам бихўд кунӣ

Фориғ аз тмиизи нек ва бад кунӣ

Ошиқӣ бошам ба ту афрӯхта

Дидаро аз дигарон брдўхтаҳ

эй дар атвори ҳақоиқи сайри ту

Нест дар кори хилоиқи ғайри ту

Гарчи бошам нозир аз ҳар манзарӣ

Ҷузи ту дар олам набинам дайгарӣ

Ҷилвагар дар сӯрати олами туе

Хурдаи дон дар кисвати одами туе

Аз ҳарими ту дуеро бор нест

Гуфту гӯии андак ва бисёр нест

Аз дуе хоҳам ки яктоем кунӣ

Дар мақомот яке ҷоем кунӣ

То чу он кард раҳида аз дуе

Ин манам гӯям худоё ё туе

Гар манам ин илму қудрат аз куҷост

Вари туе ин аҷзу сустӣ аз ки хост