эй ки аз пот наёбам то фарқ
Як сари мӯӣ на дар неъмати ғарқ
Сафҳаи ҷабҳаи ?ути он лавҳи мунир
Ки буд лоиҳ азон сари замир
Турфаи лўҳист ки бенуқтау хат
Зон тавон ҳарф ризо хонду схт
Мардумони ҳабашии пайкари чашм
Дидаи бонони ту дар манзари чашм
Абрувони чатри сияҳ бар сарашон
Монеъ аз офати теғи хурашон
Гирдашони хори мижаи парчини банд
То з берун нарасад ҳеҷ газанд
Гӯши бигушодаи даҳон аз ду тараф
То шавад дарҷи гуҳари ҳамчуи садаф
Дар садафи қатра Нитсаон уфтад
Вондр ӯ гавҳар эҳсон уфтад
Дар машомати зи ду мошўраҳи сим
намедиҳад буии хуши анфоси насим
Даҳанати коргаҳи тангу басӣ
Корҳо ояд азу ҳар нафасӣ
Нуктаи ронӣ ба мададгории ҳаш
Чошнигирӣ ширину турш
Луқмаи хоеу зулоли ангезӣ
Луқмаҳоро ба зулол омезӣ
То нагирад ба гулӯи роҳи нафас
Тӯтӣ ҷон нашавад танги қафас
Дасти ту коргузор аз чапу рост
Карда кори ҳамаи тан бе каму кост
Пок ва нопок бишӯяд зи танат
Баради олоиши чирк аз баданат
Гуфт ӯ роҳати аҳбоб ва ба мушт
Мшткии сози ҳарифони дурушт
Вақти шонаи кашяти панҷаи гушой
Гоҳи тасбеҳи ту ангушт намой
Нохунаши захмаи чанг тан туаст
Ки бар он нағмаи роҳат зан туаст
Нест чун пои ту соҳиби қадамӣ
Кат ба мақсӯди расонад ба дамӣ
Раҳи барии раҳи сипарии гоми занӣ
Пои марди ту ба ҳар анҷуманӣ
Чун сафи аҳли сафосозӣ ҷой
Дорадат аз мадади соқ ба пой
Ба мазаллат чу шӯй хок нишин
Маҳди иззати нҳдти зери сарин
Зонуяшро чу кунӣ курсии сар
Ёбӣ аз сари дили арши хабар
Омад он оинаи шоҳиди ғайб
Гар кунӣ рӯй дар ойӣна чаҳ айб
Ончии зинҳо ба ту пртўФкн аст
Лухтӣ аз неъмати берун тан аст
Шарҳи анвоъи атоҳои дарун
Бошад аз ҳизи тақрири бурун
Дили казин парда буд прдгиӣ
Нав ба нав ёфта прўрдгиӣ
Ақлу дайни пардагӣ парда ӯст
Илму дониши ҳама парварда ӯст
Вончаҳи берун буд аз ҷону танат
Лек дар омадану зистанат
Бошадаш мадхалии он раҳмат туаст
Ваз сар хон карам неъмат туаст
Гарчи онро набӯд ҳаду қиёс
Воҷибаст аз ту бар он шукру сипос
Ҳамчунин офият аз ҳар чаҳ балост
Пеши соҳибназарон айн атост
Неъматаст ин ки худои сохт барӣ
Чашмат аз кӯрӣу гӯшти зи карӣ
Неъматаст ин ки дилат дошт нигоҳ
Аз ғами ҳишмату андешаи ҷоҳ
Ҳар чаҳ зини чархи гиреҳ бар гиреҳ аст
Неъмати офият аз ҷумла ба аст
Як бало ё ду гар омад ба сарат
Дошт эмини зи ҳазор дигарат
Қадари ин неъмат агар май доне
Хотир аз ғусса чаҳ май ранҷоне