Бо адаби бандае аз ба талабӣ

Гом зан шуд ба раҳ бе адабӣ

Баси адаби варз ки аз лағзиши пой

Марказ беадабӣ созад ҷой

Хоҷаро сохт чу оташи ғазабаш

Сӯхтани хост ба доғи адабаш

Рафт ва бо ашки надомати резӣ

Кард оғози шафиъи ангезӣ

Мқблӣ зад қадами ҳамроҳӣ

Бо вай аз баҳри шафоати хоҳӣ

Хоҷа бахшед гуноҳаш ба шафиъ

Бахшиш аз аҳл карам нест бадеъ

Бандаи он муждаи бахшиш чу шунӯд

Чашмаи хӯни зи дил ва дида гушӯд

Чеҳра аз хӯни ҷигар гулгун кард

Доман аз сайли мижа пурхӯн кард

Бо ваии он марди шафоати пеша

Гуфт к-эии ғофил бе андеша

Аз пас афви гунаҳи гиря з чист

Кас бад-инсон ки ту гаре нагирист

Хоҷа гуфт аз мижа зон хӯни полост

Каз паии афв тлбгор ризост

Афваш аз қавли забон ҳосил шуд

Ба рзоҷўиии дил моил шуд

Афви ман хос барои дил туаст

Ғараз аз афви ризоӣ дил туаст

Чун буд дили з касе нохушнӯд

Ба забони афв кеш дорад суд

Ҳар чаҳ ӯ кард ба сӯрат бҳл аст

Лек хушнӯдии дили кор дил аст