Абӯсаиди хроз - қудси аллоҳи сира - гуяд ки дар авоили ҳоли иродати муҳофизати сари вақт худ мекардам , рӯзӣ ба биёбоне даромадам ва мерафтам , аз қафои ман овози чизеи баромади дили худ аз илтифот ба ону чашми худро аз назар ба он нигоҳи доштам .
Ба сӯй ман омад то ба ман наздик шуд , дидам ки ду сабъи азим ба дӯши ман боло омаданд , ман ба эшон назар накардам , на дар вақти баромадан ва на дар вақти фурӯд омадан .
Кист донеи сӯфии софии зи ранги тафриқа
Он ки дорад рӯ ба икрнгии дарин кохи ду ранг
Нгслди сари риштаи сараши зи ҷононгар бФрз
Раҳ бар ӯ гирад зи як сӯи шеру дигари сӯи паланг
Ва ҳам вай гуфта - қудси сира - ҳар ки гумони барда ба кӯшиш тавон расед ранҷӣ кашида беҳуда ,у ҳарки тасаввур карда ки бекӯшиш тавон расед ҷузи роҳи орзӯи нпимўдаҳ .
Аз ранҷ касе ба ганҷ васлат нарасед
Венаи турфа ки бе ранҷи каси он ганҷ надид
Ҳаркас ки давид гӯр нагирифт ба дашт
Лекин нагирифт гӯри ҷузи он кас ки давид