Аъробии таҳнияти қудуми карӣмӣ аз руасои арабро қасида Эй гуфт ва бар вай хонд ва дар охир гуфт :

Яъне : дароз кун ба сӯии ман дастиро ки кафи вай одат кардааст ба бахшиши зару молу пушт ӯ ба тқбили аҳли ҳоҷату савол . Он Карими даст ба сӯии вай дароз кард , чун бабўсед бар ваҷҳ таййибат гуфт : мӯҳои лаби ту даст маро бихарошед .

Аъробӣ гуфт : панҷаи шери жёнро аз хори дурушти хорпушт чаҳ зиён ? он Каримро ин калима бисёр хуш омад , гуфт : ки ин калимаи пеши ман аз он қасида хуштараст ! бифармуд то вайро дар баробари қасидаи ҳазор дирам доданд ва дар баробари он калимаи се ҳазор дирам .