Фаррухӣ - раҳмаи аллоҳи таъолӣ - вай низ дар айёми давлати ямини аддавла буд ва аз Фўозли анъомоти ваии молии хатир ба даст овараду азимати тамошоӣ Самарқанд кард .
Чун наздики он хитта расед қитоъи тариқ ҳарчӣ дошт ббрднд , ба Самарқанд даромад ва худро зоҳир накард рӯзӣ чанд онҷо буд , ин қитъаро бигуфту бозгашт :
Ҳамаи Наими Самарқанди сар ба сар дидам
Назора кардам дар боғу роғу водӣу дашт
Чу буд кӣсау ҷайби ман аз дирами холӣ
Дилами зи саҳни амли фарш хуррамӣ бинвишт
Басии зи аҳли ҳунари борҳо ба ҳар шаҳрӣ
Шунида будам кавсар якеаст ҷинати ҳашт
Ҳазор кавсар дидам ҳазор ҷинат беш
Вале чаҳ суд чу лаби ташна боз хоҳам гашт
Чу дида неъмат бинад , ба каф дирам набӯд
Сари бурӣда буд дар миёни заррини ташт